சனவரி 22: அழைக்கும் இறைவனின் ஒரே மக்களாய்

ஒரே உள்ளமும் ஒரே மனதும் உள்ளோராய்... 

தன் மக்களாய் வாழ இறைவன் விடுக்கும் அழைப்பு இவ்வாரமும் தொடர்ந்து வருகிறது. யூதாவின் அரசும் இஸ்ரயேலின் அரசும் ஒருசேர வந்து தாவீதின் அரசாட்சியில் இணையும் அழகானதொரு நிகழ்வை குறித்து முதல் வாசகத்தில் தியானிக்கிறோம். இறைவன் நமக்கு தரும் அழைப்பு இதுவே. என்றும் நிலைக்கும் அவரது ஆட்சியின் மக்களாய் நாம் அனைவரும் ஒன்றுசேர வேண்டும் என்பதே. ஓ எருசலேமே தன இறகுகளின் கீழ் குஞ்சுகளை ஒன்றுகூட்டும் தாய்கோழியை போல உன்னை என் சிறகுகளின் கீழ் ஒன்று சேர்க்க நான் எவ்வளவு ஆவல் கொண்டேன் என்று கிறிஸ்து மத்தேயு நற்செய்தியில் கூறுவது போல, நாம் அனைவரும் இறைவனின் ஒரே மக்களாய், ஒரே மனமும் ஒரே உள்ளமும் கொண்டோராய் இணைய வேண்டும் என்று இறைவன் அழைக்கின்றார். 

இந்த நாட்களில் (சன 18 முதல் சன 25 வரை) கிறிஸ்துவர்களின் ஒற்றுமைக்காக செபிக்கின்றோம். இந்த ஒற்றுமை எப்படி வரும் - நாம் ஒரு மனத்தோராய் ஒரு உள்ளத்தோராய் ஒன்றுசேராவிடில்? 

அடுத்தவரை இழிவு படுத்துவது, அவர்களை தீயவர்களாக உருவாக்கப்படுத்துவது, அவர் பெயரை எப்படியாவது கெடுக்க வேண்டும் என்று எண்ணுவது, அவர்கள் தலை குனிய வேண்டும் என்றோ தங்கள் மகிழ்ச்சி எல்லாம் இழக்க வேண்டும் என்றோ எண்ணுவது... இப்படியெல்லாம் சிந்திப்பவர்கள் கடவுளுக்கு உரியவர்களாக இருக்க முடியுமா? தீயவரே ஆனாலும் நன்மையே செய்யும் மனநிலை, தவறானவர்களேயானாலும் தீர்ப்பிடாத உள்ளம், எவ்வளவு எதிராக செயல்பட்டிருந்தால் அவர்களுக்காக செபிக்கும் மனத்திடம்... இவையல்லவா இறைமக்கள் அடையாளம்? இதை புரிந்து கொள்வோம், இறை மக்களாய் வளர்வோம். நம்மை தன பிள்ளைகளாய் அழைக்கும் இறைவனின் ஒரே மக்களாவோம். 

Being ONE People of God

WORD 2day: 22nd January, 2018

Monday, 3rd week in Ordinary Time2 Sam 5: 1-7, 10; Mk 3: 22-30

The call of the people of God is still the theme of the Liturgy... it continues from last week and the reflection on Sunday. The first reading presents to us the scene of the people of Israel being consolidated into One under David, the chosen one of God! The Gospel presents to us Jesus' longing to gather everyone together into one fold as children of God. Elsewhere, in the Gospel according to Matthew we would see this longing of Jesus when he says, "how often I have longed to gather you together, as a hen gathers her chicks under her wings, and you were not willing." (Mtt 23:37) 

Oh, how much our insensitive and self centered attitude renders our Christian life meaningless, pointless and a farce! We judge people, demonise their good will, begrudge their well being, and as a consequence ruin the others' happiness and our own inner peace. It's high time we learn to see God in others, instead of demonising them; that we begin to love people instead of judging them; that we see the glory of God in the well being of the others. 

We see the attempts to demonise Jesus by the hypocritical religious leaders to keep the people from following him. Jesus dialogues with them, tries to put sense into their pride filled, egoistic minds... how would he succeed when they  are not really ready to open their hearts! Our hearts need to listen to each other, only then we can become ONE PEOPLE OF GOD. 

Even if we do not approve of another person's thoughts and actions, we need to atleast give them a patient hearing, open listening and a genuine chance to present themselves. That would be truly Christian - and when we do these, surely the faithfulness and the mercy of the Lord will ever be with us!

UNITY OCTAVE 2018 - DAY 5

22nd January, 2018

Hark, the cry of my poor people 

from far and wide in the Land! 

Readings: 

Deuteronomy 1:19-35   The Lord God goes before you and carried you

Psalm 145:9-20             The Lord upholds all who are falling

James 1:9-11                The rich will disappear like a flower in the field

Luke 18:35-43               Jesus, Son of David, have mercy on me!

Happening today: 

Third World economies have traditionally been based on the production of raw materials for the European market and so have never been self-sustaining. As a consequence, borrowing on the international market became important for development. The requirements of such borrowing impose a reduction of spending on transport, education, health and other public services, which impacts most severely on the poor. The Church as a whole should address the current debt crisis in the third world regions and through their international networks to come to the aid of the poor.

Reflection:

We can imagine the noise of the crowd as Jesus enters Jericho. Many voices shout down the cry of the blind beggar. He is a distraction and an embarrassment. But through all this tumult Jesus hears the blind man’s voice, just as God always hears the cries of the poor in the Hebrew Scriptures. The Lord who upholds the falling not only hears, he responds. Thereby, the beggar’s life is radically transformed.

The disunity of Christians can become part of the world’s tumult and chaos. Like the arguing voices outside Jericho, our divisions can drown out the cry of the poor. However, when we are united we become more fully Christ’s presence in the world, better able to hear, listen and respond. Rather than increasing the volume of discord, we are able to truly listen and so discern the voices that most need to be heard.

Prayer

Loving God,
you lift up the poor and distressed
and restore their dignity.
Hear now our cries for the poor of our world,
restore their hope and lift them up,
that all your people may be one.
This we pray in Jesus name.

Amen.

The right hand of God
is lifting in our land,
lifting the fallen one by one;
each one is known by name,
and rescued now from shame,
by the lifting of the right hand of God.

courtesy: http://www.vatican.va/roman_curia/pontifical_councils/chrstuni/weeks-prayer-doc/rc_pc_chrstuni_doc_20170613_week-prayer-2018_en.html