Friday, 29th week in Ordinary Time
October 26, 2018: Ephesians 4:1-6; Luke 12: 54-59
Looking at the situation around filled so much with hatred and violence, vengeance and treachery, gruesome competition and heartless development... should we not easily decipher what our call is as people of God? If we add to the number of those who perpetrate such a situation or even if we remain silent without questioning their logic, we are 'hypocrites' as Jesus calls today!
At times it is pathetic looking at some discussions in the social network fora like the Facebook for example. I am only reminded of the fact that we can arouse a person who is sleeping, but not the one who pretends to be sleeping! It is true: for most of the problems today, it is not that we do not have a solution; actually, we do not want to arrive at it.
Jesus gives his piece of mind to the pharisees and scribes, because he finds in them the hypocrisy of not choosing things that were so obviously towards the right. Its like these people on the social networks who, in spite of knowing who is at fault, keep making a hue and cry about things that are just opposed to truth merely because of their allegiances! The problems in the world are due to the lack of oneness of vision that afflicts us... each one with a selfish agenda, or groups with unfounded prejudices, classes with insensitive urge for advancement, persons with inhuman tendencies of manipulation and exploitation...these are persons who could not care less about the golden rule. They have a set of rules for themselves and a completely different one for others. These are people filled with discrepancies and disparities, and will be the least likely to enter the Reign of God. Are we in any chance among those in that list?
We are challenged to stand up to the situation and give the world a sign that we can be ONE, One people, One heart, One mind, One society, One humanity, One family...united by the ONE LORD. In our own simple ways we are called to bear witness to this fact, beginning from our interior mentality and the inner circle of the family.
அக்டோபர் 26, 2018: எபேசியர் 4: 1-6; லூக்கா 12: 54-59
இன்றைய சூழலில் நாம் எங்கு பார்த்தாலும் போட்டியும் பொறாமையம், பழிவாங்கும் நோக்கும் குழி பறித்திடும் எண்ணமும் தான் அதிகமாய் காணப்படுகிறது. இத்தகைய உலகத்தில் இறைவனின் மக்கள் என்று தங்களையே அழைத்துக்கொள்வோரின் நிலைப்பாடும் வாழ்க்கை முறையும் எவ்வாறு இருக்க வேண்டும் என்பது நாமறிந்ததே. இந்த உலகில் உள்ள பிரச்சனைகளோடு நாமும் ஒரு பிரச்சனையை சேர்த்து உருவாக்குபவர்களாகவோ, இருக்கும் பிரச்சனைகளுக்கும் நமக்கும் ஒரு தொடர்பும் இல்லாதது போல் செல்பவர்களாகவும் நாம் இருந்தோமெனில், 'வெளிவேடக்காரர்களே' என்று கிறிஸ்து சாடும் அந்த வார்த்தைகள் நமக்கும் சால பொருந்தும்.
சில நேரங்களில் முகநூல் போன்ற சமூக வலைத்தளங்களில் சில உரையாடல்களை காணும் போது, ஒரு சிலரின் வாக்குவாதங்கள் நமக்கு ஒரு கூற்றை மிக தெளிவாக உணர்த்துகிறது - நாம் உறங்குபவர்களை எழுப்பிவிடலாம், உறங்குவதை போல் நடிப்பவர்களை எழுப்பவே முடியாது. தங்களை சுற்றி நடப்பதற்கு காரணமும் அதன் தீர்வும் என்னவென்று மிகத்தெளிவாக தெரிந்தும், தங்களுக்கு பிடித்தவர்கள், "தங்கள் ஆட்கள்" என்ற சில காரணங்களால் இதை உணராதவாரே பேசிக்கொண்டு இருப்பார்கள்.
இன்று நற்செய்தியில் கிறிஸ்து பரிசேயர்களை வெகுவாய் கடிந்துகொள்கிறார், காரணம் அவர்கள் சரியானது எது என்று அத்தனை தெளிவாய் அறிந்திருந்தும் அதை தேர்ந்துகொள்ளாமல் இருந்தததே. நாம் மேல்கூறிய அந்த முகநூல் நண்பர்களை போல! இன்று உலகிலும் நம் நாடுகளிலும் நமது சமுதாயத்திலும் உள்ள பிரச்சனைகளில் பெரும்பான்மை, ஒற்றுமையின்மை என்ற கோணத்திலே காணும்போது நமக்கு இன்னும் தெளிவாய் விளங்கும். தன்னலமிக்க சிந்தனைகள், அடுத்தவரை குறித்த முற்சாய்வு எண்ணங்கள், முன்னேற்றம் என்ற ஒரு நிலைக்காக எதையும் யாரையும் தியாகம் செய்யும் மனநிலை, அடுத்தவரை ஏமாற்றவும் பயன்படுத்தவும் அவர்களிடமிருந்து முடிந்தவரை சுரண்டிடவும் தயாராக இருக்கும் இழிநிலை... இவை எல்லாமே வெளிவேடக்காரர்களின் அடையாளம் தான். தமக்கென்று ஒரு சட்டம் அடுத்தவருக்கோ வேறு சட்டம் என்று வேடமிட்டு வாழ்பவர்கள் இவர்கள். இறையாட்சியில் இவர்கள் நுழைவதென்பது எத்தனை அரிது. இவர்களை தீர்ப்பிடுவதற்கு முன், ஒருவேளை நானும் இந்த வரிசையில் இருக்கிறேனா என்று என்னையே நான் கேட்டுக்கொள்ள வேண்டும்.
விழித்துகொள்வோம், அழைப்பை உணர்வோம், ஒருமனப்படுவோம், ஒரு மக்களாய், ஒரே உள்ளம், ஒரே மனம், ஒரே இனம், ஒரே மனிதம், என்று ஒரே இறைவனால் இணைக்கப்பட்டவர்களாவோம்; இந்த உலகிற்கு அன்பினால் பாடம் புகட்டுவோம், சாட்சியமாவோம். நம் ஆழ்மன சிந்தனைகளிலிருந்து இந்த மாற்றத்தை தொடங்குவோம்.
