Can the Church despise orders from the Lord?

Ways to belong to the flock: Carry out Orders

Wednesday, 4th week in Eastertide (if it were not 25th April!) 

Acts 12:24- 13:5a; Jn 12: 44-50

If it were not to be April 25th, then we would have reflected on the third in the series of instructions to belong to the Flock of the One Shepherd...it is to Receive and Carry out Orders. 

A life of faith is all about getting orders and carrying them out. We find in the first reading of the day that the Apostles got orders directly from the Holy Spirit, to set apart Barnabas and Paul for a particular task. Elsewhere too in the Acts we see similar accounts of getting orders for the regular running of the Church. In the Gospel, Jesus clarifies that he got his orders from his father and instructs us that we too need to follow suit. Receive orders and carry them out!

Two things can hinder us from Receiving Orders: One, not hearing: because we do not listen sufficiently. We are so busy with running our own show that we are thoughtless about the orders that direct us constantly! 

The second reason is more serious: pretending not to hear! This is a conscious despise of the orders that are given us. The Lord, the Spirit of the Lord keeps inspiring within us or keeps supplying us with clear cut directions and orders to be on the right path. At times owing to the inconvenience it can cause, or the difficulty it will put us through, we pretend not to hear those orders and proceed with what we think best. And when things turn out for the worst, we begin to panic and blame everyone else, including God.

Can we train ourselves to receive orders and carry them out in our daily life?

ஏப்ரல் 25: வியக்கத்தக்க மனிதர்களாய்

நற்செய்தியாளர் புனித மாற்கு திருவிழா  

இன்று நாம் தியானிக்கும் நற்செய்தி பகுதியை நான் படிக்கும்போதெல்லாம் மறக்க முடியாத நினைவு ஒன்று உண்டு... பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னாள் நடந்த ஒரு நிகழ்வு... என் உறவினர்களில் ஒரு சிறுவனுக்கு இன்றைய நற்செய்தி பகுதியை பற்றி விளக்கிக்கொண்டிருந்தேன். நம்பிக்கை கொண்டோரை பற்றி கிறிஸ்து கூறும் பண்புகளை கூறிக்கொண்டிருந்தேன் ... சீரும் பாம்பை கையில் எடுப்பார்கள், நஞ்சை உண்டாலும் அசையாது நிற்பார்கள், பேய்களை ஓட்டுவார்கள்... அவன் சற்று நிமிர்ந்து என்னை பார்த்தான். கண்கள் விரிய ஒரே கேள்வியில் விளக்கத்தை நிறைவு செய்தான்: "அப்படியானால் நாம் எல்லாம் சக்திமானா?" (சக்திமான் - அந்த நாட்களில் தொலைக்காட்சியில் பிரபலமாய் இருந்த குழந்தைகள் தொடர் அது. சிலருக்கு நினைவிருக்க கூடும்.) 

ஆம் அப்படிப்பட்ட சக்திமான்களாய், வியக்கத்தக்க மனிதர்களாய் வாழவே நாம் அழைப்பு பெற்றுள்ளோம். ஏனெனில் நமக்கு அருளப்பட்டிருக்கும் ஆவியோ கோழையுள்ளத்தை கொண்ட ஆவியல்ல, வல்லமையும் அன்பும் கட்டுப்பாடும் கொண்ட ஆவி! நமது வாழ்வை கண்டு இந்த உலகம் வியந்து நிற்க வேண்டும், எள்ளி நகைக்க கூடாது. 

இப்படிப்பட்ட வியக்கத்தக்க குணங்கள் இருப்பினும் தாழ்ச்சியோடும் பணிவோடும் நற்சான்றோடு வாழ நம்மை அழைக்கிறது இன்றைய திருவிழா...ஏனெனில் இப்படிப்பட்ட வியக்கத்தக்க கூட்டத்தில் தான் சிறுவனாய் இளைஞனாய் இருந்த மாற்கு இணைகின்றார்... அவரது திருவிழாவையே நாம் இன்று கொண்டாடுகின்றோம். 

பேதுருவிடமிருந்தும், பவுலிடமிருந்தும் கேட்டறிந்த தரவுகளை வைத்து தனது நற்செய்தியை எழுதும் மாற்குவின் சித்தரிப்பில் கிறிஸ்துவின் உண்மை மனித தன்மை அழகாய் வெளிப்படுகிறது. அன்பும், கனிவும், புரிந்துணர்வும், எளிமையும் நிறைந்த ஒரு கிறிஸ்துவை நாம் இந்நற்செய்தி வழியாய் அறிகின்றோம்... அப்படியே நாமும் நமது வியக்கத்தக்க அழைப்பை உணர்ந்தவர்களாக அதே சமயம் அன்பும் கனிவும் புரிந்துணர்வும் நிறைந்தவர்களாக வாழ முற்படுவோம். 

THE WORD AND THE SAINT

Superhuman but simply human!
25th April, 2018: Feast of St. Mark, the Evangelist 
1 Pet 5: 5b-14; Mk 16: 15-20

I cannot forget an experience that I had a few years ago, once I was trying to explain today's Gospel reading to one of the tiny tots in the family. After I had explained all that Jesus had said about picking up the serpent and drinking the deadly potion and fighting the demon... the boy just looked at me and asked : so all of us are Shaktimaan? (Shaktimaan was one of those superhuman cartoon characters those days in India).

The readings today remind us of the superhuman call that we have all received! We are given the Spirit that is the Spirit of courage, power and self control and the way we live has to be tremendous to the world which looks on. If only we realise the freedom, the love and the hope that is confered on us by God, by our Saviour and by the indwelling Spirit, we would marvel at ourselves and the blessings we are endowed with!

In spite of those superhuman qualities, we are called to be humble and loving, compassionate and kind. That makes the powers given to us more efficacious, just like the Lord whom we mirror in our own selves. 

Mark a simple young boy joined the band of these superhumans and today we celebrate him. In his Gospel, which he writes from the preachings that he heard primarily from Peter and Paul, of course, we see that human Jesus so beautifully manifested - in his compassion, simplicity and down to earth living. Just as this simple young boy, let's join the band too... proclaiming in our own way everyday the Gospel of love and hope, compassion and understanding.