இறைவனின் அன்பு: பற்றியெரிகிறது, பிரித்துக்காட்டுகிறது!

அக்டோபர் 25, 2018: எபேசியர் 3: 14-21; லூக்கா 12: 49-53

நாம் இறைவனின் பிள்ளைகள், அவரது மக்கள்! அன்பே உருவாய், அன்பிற்கெல்லாம் ஊற்றாய் இருக்கும் இறைவனின் உருவை தாங்கிட அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவர்கள் நாம், அவரது அடையாளத்தை நம்மில் கொண்டு வாழ்பவர்கள்! தன் அன்பை கடவுள் நம் உள்ளத்திலே நிரம்ப செய்திருக்கிறார், நிறைவாய் பொழிந்திருக்கிறார். இந்த அன்பு நம் உள்ளத்திலே அவரது கொடையாகவும் அதே நேரத்தில் அவரது அடையாளமாகவும் பொழியப்பட்டுள்ளது என்பதை நாம் உணரவேண்டும். 

இறைவனின் ஆவி எனக்குள் வாழுகிறார் என்பதன் முதன்மையான அடையாளமே இந்த அன்பு தான். என்னை இறைவனின் பிள்ளையாக, கிறிஸ்துவின் சீடனாக சீடத்தியாக, தூய ஆவியின் ஆலயமாக பிரித்து காட்டுவதும் இந்த அன்பே! இரவையும் பகலையும் ஒளி பிரித்துக்காட்டுவது போல இறைவனுக்குரியவர்களையும் மற்றவர்களையும் பிரித்துக்காட்டுவது அன்பே. ஆகையால் தான் கிறிஸ்து இன்று பிரிவினையை குறித்து பேசுகிறார். போட்டியாலும் பொறாமையாலும் நாம் நம்மையே பிரித்துக்கொள்ளும் பிரிவினை அல்ல, மாறாக, அன்பினால், அன்பின் அடையாளத்தால் பிரித்து காட்டப்படும் உண்மையை குறித்து நம்மிடம் பேசுகிறார். 

இறைவனின் அன்பு உடையவர்கள், அந்த அன்பின்றி வாழ்பவர்கள் என்று நாம் பிரித்து காட்டப்படுகிறோம்! உண்மையிலேயே இறைவனின் மக்கள் இந்த அன்பை உடையவர்களாக அடையாளப்படுத்தப் படுவார்கள். இறைவனின் அன்பு எதையும் எதிர்பாராத அன்பு! திரும்ப கிடைக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்போ, இன்பம் அளிக்கும் என்ற ஆவலோ, எனக்கு நன்மையாய் அமையும் என்ற எண்ணமோ எதுவுமின்றி செய்யப்படுவதே உண்மை அன்பு! இந்த அன்பு, இறைவனின் இந்த அன்பு, நம்மில் இருந்துவிட்டால் நாம் மகிழ்ச்சியாய் இருப்போம் என்று தவறாக எண்ணிவிட கூடாது. ஏனெனில் இந்த அன்பு இருப்பவர்களாய்  நாம் இருக்கும் போது நாம் ஏமாற்றப்படுவோம், ஏளனப்படுத்தப்படுவோம், ஏறி மிதிக்கப்படுவோம்... இருப்பினும் நிலையாய் நிற்பவரே இறுதி வாகையை சூடுவர் (காண்க - யாகப்பர் 1:12). 

God's love: the fire and the division

Thursday, 29th week in Ordinary Time

Eph 3:14-21; Lk 12:49-53

We are children of one God, our Father and Mother, the Love sublime... the source of all love from whom we all receive our identity.  God has poured this love into our hearts both as a gift and a sign! 

Love is the sign of the presence of the Spirit, the Spirit who proceeds from the communion of the Father and the Son, the Spirit who marks us out to be the chosen children of God! Whether we accept it or not, whether we realise it or not, whether we respond to it or not, God's love surrounds us and burns for us!

Though this love is so unconditional, limitless and gratuitous, we cannot experience it unless we deliberately choose to and wholeheartedly wish to! This is the quality of love that the world has to learn today - while every one who claims to be loving someone seems to love for the sake of its returns, for some reason or the other, for one's own happiness in one way or the other. But God loves, without any expectation! We need to love God in return not because God needs our love, but unless we do that we cannot fully experience for ourselves the immense love of God. Once I truly experience this love, the gift turns into a sign, a mark of being filled with the Spirit, symbolised as fire by Jesus... the sign that we live for the Lord in union with each other not in competition with each other.  

The division arises out of this sign: those who possess and manifest this sign and those who do not - the sign of God's love, God's singular love, God's genuine love, God's love that unites us all into one Body, the children of God, the people of God. And let us not be deceived thinking, those who manifest this sign will prosper and glow. No, those who manifest this sign will be persecuted and taken for granted, insulted and thrown stone upon, but those who persevere till the end will receive the crown (see James 1:12).