மார்ச் 1: துன்புறுவோரை காணும் கண்கள் பெறுவோம்

அடுத்தவரின் துன்பம் உணரும் மனம் வளர்ப்போம்

பலமுறை நான் எண்ணியதுண்டு... அந்த செல்வந்தன் செய்த பாவம் தான் என்ன. இலாசரை அவன் துன்புறுத்தவோ, இலாசர் கேட்டு கொடுக்காமலோ இருந்ததாக கூறப்படவே இல்லை. அவன் இலாசரை கண்டதாக கூட கூறப்படவில்லை! அதுவே அவனது தவறானது... தன்  காலுக்கடியிலேயே துன்புற்று கிடந்த போதும் இலாசரை கண்டுகொள்ளாததே அந்த செல்வந்தனின் குற்றமாகிவிட்டது. அவனது வளமே அவனுக்கு சாபமாகிவிட்டது. அவனது நல்வாழ்வே அவனுக்கு அழிவாகிவிட்டது. அந்த நலன்களால், அந்த வளங்களால், அவன் பிறரின் துன்பங்களை காண இயலாதவனாக, இல்லாத ஒருவரின் நிலையை உணரமுடியாதவனாக மாறிப்போயிருந்தான். நமது நல்வாழ்வும், வளங்களும் பிறரை காணமுடியாதவர்களாய் நம்மை மாற்றிவிடக் கூடும். 

இன்று சிரியாவில் நடக்கும் மனிதாபிமானமற்ற அழிவை பாருங்கள். எதுவும் புதிதாக நடக்கவில்லையே என்பது போல் இந்த உலகம் போய்க்கொண்டிருக்கும் போக்கை பாருங்கள். ஆங்காங்கே எதிர்ப்புக்குரல்கள் எழுந்தாலும் வன்முறையின் சத்தமும் ஒட்டுமொத்த உலகின் நிசப்தமும் ஒருசேர அந்த குரல்களை வலுவிழக்க செய்துவிடுகின்றன. யார் எக்கேடு கேட்டால் எனக்கென்ன என்று பணம் சுருட்டும் முதலைகள் சுருட்டியவண்ணமே இருக்கின்றன, ஆதிக்க சக்திகள் இந்த இடைவெளியில் தங்கள் ஆதிக்கத்தை எங்காகினும் நிலைநிறுத்த தேடிக்கொண்டே இருக்கின்றன. வஞ்சகத்திலும் வன்மநோக்கிலும் பிறருக்கு எதிராய் செயல்படுபவர்கள் தாங்கள் நினைத்ததை செய்வதிலேயே குறியாய் உள்ளார்கள். நலமும் வளமும் இறைவனிடமிருந்து வருவன என்று அறிந்தவர்கள் கூட அது தாங்களாக தேடிக்கொண்டது என்பதுபோல் தங்கள் நலனை மட்டுமே காண விழைகிறார்கள். 

இறைவனிடமிருந்து நாம் பெற்றுக்கொள்ளும் நன்மைகளும் நம் வாழ்வில் உள்ள வளங்களும் நம்மை அடுத்தவரின் துன்பத்தை உணராதவர்களாய் மாற்றிவிட கூடாது. நம் அருகே இருப்பவர்கள், நமது குடும்பத்தை சார்ந்தவர்கள், கண்முன்னே இருப்பவர்கள் என நம்மை சுற்றியே எத்தனையோ பேர் துன்பத்தில் இருக்கும் போது நான் என் தேவை, என் ஆசை, என் நலன், என் கவலை, என் இன்பம், என் மகிழ்ச்சி, என் திட்டம், என் கனவு, என் உரிமை, என் வளர்ச்சி என்பதில் மட்டும் குறியாய் இருந்தேன் எனில், அந்த செல்வந்தனை போல வருந்த வேண்டியிருக்கும்... அடுத்தவரின் துன்பம் உணரும் மனம் வளர்ப்போம், இறைவனின் உண்மையான பிள்ளைகளாவோம். 

RevivaLent 2018 - #16

Revive your Sensitivity to the Suffering

Thursday, 2nd week in Lent: 1st Mar, 2018

Jer 17: 5-10; Lk 16: 19-31

At times I used to wonder what mistake did that rich man do? And in what way he is responsible for Lazarus' misery? In no way is he responsible, but he is responsible for his attitude towards Lazarus. That he did not care to even see the miseries of the person right at the foot of his table, looking for the crumbs - oh, what a gross insensitivity, sheer blindness! And the worst of all, that blindness comes from his blessings, the abundance that he had for himself. The Blessings blinded him. 

Look at the situation in Syria... the world at large seems to be oblivious of the sad fact. There are stray voices that call for a global attention, but nothing seems to be working! The affluent are busy making more money. The powerful are looking out for an opportunity to demonstrate their power over the rest. The crooked are making use of every chance to reach their hidden agenda at all cost. 

The blessings should make us more grateful and more sensitive; unfortunately, it can also blind us to those in need around us - within the family, in the neighbourhood, in our workplaces, in our known circles or outside the immediate circle! We can grow so comfortable and cosy about our life that we may forget to look out, out just beside our doorsteps, out right next to us, out there in the broad day light, people suffering, struggling and stifling themselves to death. 

Let our blessings make us more aware of those in need! Let us revive our sensitivity to the suffering!

பிப்ரவரி 28: இறையாட்சியின் நிலைப்பாங்கிற்கு மாறுவோம்!

இறையாட்சியின் நிலைபாங்கா இவ்வுலகின் நிலைபாங்கா? 

இன்றைய வார்த்தை வாழ்வின் இரண்டு நிலைப்பாங்குகளை (MODES) முன்னிறுத்துகின்றது - ஒன்று, இறையாட்சியின் நிலைப்பாங்கு மற்றொன்று இவ்வுலகின் நிலைப்பாங்கு.

இறையாட்சியின் நிலைப்பாங்கு என்பது கிறிஸ்துவின் நிலைப்பாங்கு : தன் வாழ்வை இறைவனின் பார்வையிலிருந்து புரிந்து வாழ்வது. இறைவனுக்கும் இறைசித்தத்திற்கும் முக்கியத்துவத்தை வழங்குவது, அடுத்தவரின் நலன் கருதுவது, எல்லாருக்கும் பணிபுரியும் மனநிலை கொள்வது, மனிதம் முழுவதும் வாழ்வு பெறவேண்டும் அதை முழுமையாய் பெற வேண்டும் என உழைப்பது! 

இவ்வுலகின் நிலைப்பாங்கை பாருங்கள்: நான், எனது, என் உயர்வு, எனது ஆதாயம், எனது நலன் என்று என்னை பற்றி மட்டுமே சிந்திக்கும் மனநிலை அது. கோடிக்கணக்கான மக்கள் ஒரு வேளை உணவின்றி தவிக்கும் இதே பாரத நாட்டில் ஆயிரக்கணக்கான கோடிகள் மோசடி செய்யப்படுவதும் கையாடப்படுவதும் நடக்கக்கூடும் என்றால் இதை விட பெரிய எடுத்துக்காட்டு வேண்டுமா என்ன? 

அடுத்தவரை குறை கூறுவது எளிது... ஆனால், நான் எந்த நிலைப்பாங்கில் என் வாழ்வை வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறேன் என்று நான் மட்டுமே உண்மையில் கூற முடியும். பல வேளைகளில் நமது வாழ்வு இறையாட்சியின் நிலைப்பாங்கிற்கும், இவ்வுலக நிலைப்பாங்கிற்கும் இடையே மாறி மாறி வாழப்படலாம். அது எப்போது இறையாட்சியின் நிலைப்பாங்கிற்கு உறுதியாய் மாற்றப்பட போகிறது என்று கிறிஸ்து நம்மை வினவுகிறார். 

பவுலடிகளார் கூறுவது போல நாம் கிறிஸ்துவின் மனநிலையை அணிந்துகொள்ள (பிலி 2:5) அழைக்கப்படுகிறோம். அதை அணிந்துகொள்ளும் போதே நம் வாழ்வு இறையாட்சியின் நிலைப்பாங்கிற்கு உறுதியாய் மாறுகிறது!

RevivaLent 2018 - #15

Revive the Reign Mode

Wednesday, 2nd week in Lent: 28th February, 2018

Jer 18: 18-20; Mt 20: 17-28

The readings today present to us the stark contrast between the Jesus' way of thinking and the Worldly terms of thinking. 

Jesus' way of thinking is Reign mode of thinking; thinking of the primacy of God, thinking of the framework of love, thinking of the criterion of service, thinking of the fullness of life of all! 

The Worldly mode of thinking is thinking of one's gains at all cost, thinking of one's comfort mindless about the struggles of others, thinking of scaling the ladder and not serving my brothers and sisters, thinking of every one and every situation as an opportunity for my own gains! Look at the hundreds of millions of scam that are being spoken of these days, in India...a place where millions go hungry out of misery everyday. 

Each of us can judge for ourselves, in which mode we live our life today. Or some times the modes may be off and on; that is, occasionally we may have the two of them alternating between themselves. But which of it is the predominant mode?  And when are we going to clearly switch to the Reign Mode? St. Paul instructs in his letter to the Philippians: 'Put on the mind of Christ' (2:5).

Let us revive the Reign Mode of our life!

பிப்ரவரி 27 : என் முடிவு என் கையில்!

தனி மனித சுதந்திரம் என்னும் அரிய கொடை 

என் சிந்தனைகள், என் சொற்கள், என் செயல்களுக்கு நான் யாரையும் பொறுப்பாக்க முடியாது. பல வேளைகளில் நாம் சொல்லும் ஒரு சொல்லுக்கோ, நாம் செய்யும் ஒரு செயலுக்கோ வேறு யாரவது ஒருவரை அல்லது வேறு ஏதாவது ஒரு சூழலை பொறுப்பாக்கிவிட்டு தப்பிக்க நாம் நினைப்பதுண்டு. அது நம் தனி மனித சுதந்திரம் என்னும் கொடையை வீணாக்கும் ஒரு மனநிலை என்று இன்றைய வார்த்தை குறிப்பிடுகிறது. 

இதை மனதில் நிறுத்தியே கிறிஸ்து இம்மண்ணில் உங்களுக்கு தந்தையாக யாரையும் கொள்ளாதீர்கள் என்று கூறுகிறார். எபிரேய பண்பாட்டிலே தந்தை என்பவர் தான் அனைத்தையுமே எனக்கு முடிவு செய்வார். நான் என்ன செய்ய வேண்டும் எதை தேர்ந்துகொள்ளவேண்டும் என்று அனைத்தையும் முடிவு செய்வது தந்தையே! இவ்வுலகில் யாரையும்  உங்களுக்கு தந்தை என்று அழைக்காதீர்கள் என்று கூறுவதன் பொருள் இதுவே: உங்கள் முடிவுகள் உங்களுடையதாய் இருக்கட்டும் என்பதே!

தனி மனித சுதந்திரம் என்பது இறைவன் நமக்கு அளித்துள்ள மாபெரும் கொடையாகும். நன்மையானவற்றை நாமாக எந்த வற்புறுத்தலும்  இன்றி தேர்ந்துகொள்வதே தனிமனித சுதந்திரமாகும். சில நேரங்களில் இதுவே நாம் தவறானவற்றை தெரிந்துகொள்வதற்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது என்பதும் உண்மையே! இதையே நாம் தவறு என்றும் பாவம் என்றும் கூறுகிறோம். தவறான தேர்வை உணர்ந்து அதை திருத்திக்கொள்ளும் போது நாம் வளர்கிறோம், ஆளுமை பெறுகிறோம்! இதையே இறைவன் நம்மிடமிருந்து எதிர்பார்க்கிறார். 

நாம் தனிமனித சுதந்திரத்தோடு நன்மையை தேர்ந்துகொள்ளவேண்டும், தீமையை விளக்கவேண்டும், தவறி அதில் விழுந்துவிட்டால் விரைவில் எழுந்து விலகவேண்டும் என்று அழைக்கிறார். தவக்காலம் என்பது இந்த வாழ்முறையை நமக்கு கற்பிக்கும் காலமாகும், உணர்ந்து இக்காலத்தை தொடர்ந்து வாழ்வோமா?

RevivaLent 2018 - #14

Revive personal responsibility for your choices!

Tuesday, 2nd week in Lent: 27th February, 2018

Is 1: 10, 16-20; Mt 23: 1-12

Let no one be responsible for your judgments, your behaviours, your decisions and your choices! That is what Jesus meant when he said, let no one be your father or master here on earth. 

For a Hebrew, father would mean that person who decides everything for you! You have nothing else to say, because the father's decision is final. The master is some one who holds a total authority over you; what he decides to be right has to be right for you; what he decides to be desirable has to be desirable for you! 

The point that Jesus is making here is that, a person will be responsible for one's own choices. It is no more the case that a person does something or decides on something and passes the blame on to some one else: his or her father, or generations before, or persons in authority. 

Let each one take responsibility for one's own choices, challenges the Word today. Your choices determine your destiny, apart from the all pervading love that is God. It is this love that has invested us with such a great personal will and freedom, using which we are challenged to choose God and all that pertains to God.

Let us quit looking for scapegoats; let us revive our personal responsibility for our choices. 

RevivaLent 2018 - # 13

Revive your Christ-Criterion

Monday, 2nd week in Lent: 26th February, 2018

Dan 9: 4b-10; Lk 6: 36-38

Once I remember, as it has happened many a times, I stepped out of the Sacristy after the Sunday Eucharist, and a person approached me and said: "Fr., thanks for the homily today! It was really beautiful, but I am afraid too difficult to practice!" And I smiled at her reassuringly and said, "If I were to think of living my life anyway, with compromises, it would be much easier! But living a true and convinced Christian life is any day, difficult." She smiled, and bowed for a blessing!

"To live by the law you gave us", prays prophet Daniel today in the first reading! And Jesus gives us a criterion, to follow the law. Let what you expect from others for yourself be the criterion for your dealings with others! But the difficult part follows: Jesus says, let what you expect be the criterion but not what you actually get! You may or may not get what you expect, but you have an obligation to give the others what you expect from them! What do you get in return? Does that actually matter?

An apt day to pray with St. Francis of Assisi, 'Lord, grant that I may seek to understand, than to be understood; to love than to be loved; to forgive than to be forgiven'. To give, give and to give..that is the Christ-Criterion!

Let us revive our Christ-criterion.

RevivaLent 2018 - #11

Revive your choice to be peculiarly God's own!

Saturday, 1st week in Lent : 24th February, 2018

Dt 26: 16-19; Mt 5: 43-48

A couple of years ago, I remember, there was a row on a comment passed by a leader of one of the religious nationalist groups in India on Mother Teresa and her motivations behind all the service she had rendered to the least of the Indian Society. Of all the retorts that came by, I loved the cartoon some one posted; it was a cartoon depicting Mother Teresa holding that gentleman who spoke rather ill of her, as a mother would hold her little child! And the caption read in Mother's own words: if you judge others, you will not have the time to love them. For me this was the best response, because it brings out our nature: people peculiarly God's own(Dt 26:18)!

We have had so many examples of this peculiarity which the Word demands from us - Pope John Paul II who met the one who attempted to assassinate him, the family of Sr. Rani Maria who accepted the murderer of their daughter as one of their family members, Mrs. Gladys Steins who instantly forgave the one who burnt her husband and two sons alive and the mother of the two brothers among the 21 coptic christians beheaded in Egypt! 

These people are peculiar in the eyes of the world and that is our call too: to be people peculiarly God's own. The only way to belong to God is to be God-like in our love for others, loving everyone with no conditions, no limits and no expectations! Difficult? Yes! Any alternative options? Definitely No, not if we want to be truly God's own!

Let us revive our choice to be peculiarly God's own!

RevivaLent 2018 - #10

Revive your choice for Right Righteousness

Friday, 1st week in Lent: 23rd February, 2018

Ezek 18: 21-28; Mt 5: 20-26

The "Scribes and the Pharisees"...we find this phrase very often in Jesus' words. What did he have against them? Was he then a sectarian too... dividing and categorising people by the group they belong to? No! Never! Jesus himself was a Pharisee, hold some historians and he of course had disciples among pharisees, tax collectors and zealots. Then where is the justification for the frequent usage of this phrase, 'the scribes and the pharisees'? 

The phrase actually refers to, that category of people, need not be necessarily only the scribes and the pharisees, who consider the external signs and legalistic fulfillments more important or significant than the interior disposition. What we do is important, but why we do what we do, matters much more! 

The internal disposition with which something is carried out, truly determines the value of the act or the attitude. Righteousness often can remain a matter of image building or opinion creation. Jesus, explains today his version of righteousness - the right righteousness. It consists of meekness and humility, openness (lack of judgments) and acceptance, endurance and perseverance, and endless hopefulness. Against these measures on the scale, where does my righteousness stand?

Let us revive our choice for Right Righteousness!

RevivaLent 2018 - #9

Revive the sense of the Lord at hand

Thursday, 1st week in Lent: 22nd Feb, 2018

Est 12: 14-16; 23-25; Lk 7:7-12

The Lord is at hand, always, in all circumstances, specially in difficulties and troubles. This is the promise of the cross. Because as the letter to the Hebrews would affirm, we do not have a master who does not understand us. We have someone who understands us and knows us, for he himself has gone through all that we are put through in life. A very Christ-ian attitude in the face of difficulties and struggles would be to approach any situation with an endless hope, a limitless certainty that God is with me, whether I can feel it or not at a concrete moment, in a concrete manner. 

There have been moments in the lives of the saints when they have been through darkness and obscurity. It is in the manner that they handled such experiences that they have deserved their identity of sanctity. Today, we are growing weaker and weaker in our faith-life, that we are discouraged, desperate in the first moment of our failure or trial. The increasing number of suicides and increasing multitudes of God-forsakers are only symptoms of such a deficiency. 

Our Christian faith would be meaningless without this conviction, for which Esther today stands witness and Jesus shines as an advocate - the conviction that the Lord is at hand, always, in all circumstances, especially when I am through struggles and difficulties!

Let us revive our sense of the Lord at hand!

RevivaLent 2018 - #8

Revive your personal choice for Conversion

Wednesday, 1st week in Lent: 21st Feb, 2018

Jon 3: 1-10; Lk 11: 29-32

Waking up a sleeping person is not as difficult as waking up someone who pretends to sleep. Lent is all about conversion; and conversion is a choice that is absolutely personal. External signs of it are appreciable, but they are not all. 

At times we can have splendid external signs of religiosity and concern for others while they may merely be hypocrisy and hidden agendas. But the good or bad news is that,  God knows our innermost thoughts and yearnings. We create and maintain whatever image we would like with those around us, but with God it is always the truth and nothing but truth. 

Jesus gives the Jews,  the so called chosen people the challenge of the simple people of Nineveh. Today too, the highly sophisticated, the so called devoted, and the self proclaimed Spiritual people are given the challenge of a simple and unsophisticated person who converts in his or her heart of heart towards God. He or she would be much greater and much closer to the Reign of God! Conversion is a matter of the heart... an internal and absolute choice for God.

Let us revive our personal choice for Conversion!

பிப்ரவரி 19: அன்பு செய்வோம்! தூயோராவோம்!

தூயவராம் இறைவனின் தூய இறைகுலமாய்...

உங்களை படைத்த இறைவனாம் கடவுள் தூயவராய் இருப்பது போல், நீங்களும் தூயோராய் இருங்கள் என்று அறிவுறுத்திய போதே அந்த தூய்மைக்கான வழியையும் இறைவனே சுட்டிக்காட்டுவதை நாம் காண்கிறோம். சற்றே உற்று கவனியுங்கள் - கொடுக்கப்படும் அனைத்து அறிவுரையும் தன்னோடும், அடுத்தவரோடும், இறைவனோடும் உள்ள உறவை முன்னிறுத்தியே இருப்பதை நாம் மனதில் நிறுத்துவோம். உறவுகளில் உண்மையும், வார்த்தையில் வாய்மையும், சிந்தனைகளில் செம்மையும், செயல்பாடுகளில் நேர்மையும், மனதில் தூய்மையும், அன்றாட வாழ்வில் அன்பும் மட்டுமே இறைமக்களாகும் வழி என்பதை இறைவார்த்தை நமக்கு எடுத்து கூறுகிறது. 

கிறிஸ்துவின் வார்த்தைகளிலும் இன்று நாம் வாழ வேண்டிய முறையை நாம் கேட்டறிகிறோம். இதுவும் உறவுகளையே முன்னிறுத்துகிறது. வரலாற்றின் ஏதோ ஒரு காலகட்டத்தில் தூய்மை என்பது அவரவரது தனிப்பட்ட வாழ்க்கை எனவும், இறைவனுக்கும் எனக்கும் இடையே மட்டுமே இருக்கின்ற மறையுண்மை எனவும் புரிந்துகொள்ளப்பட்டது. இதுவே இன்றும் கூட அன்றாட வாழ்வுக்கும், ஆன்மிக வாழ்வுக்கும் பெரியதொரு இடைவெளியை ஏற்படுத்திவிட்டிருக்கிறது. 

திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் நமக்கு விடுக்கும் அழைப்பும்  இதை நோக்கியே அமைந்துள்ளது - அன்பு தணிந்து போவதே மனிதத்திற்கு ஏற்படும் பெரும் இழப்பு என்று நமக்கு நினைவூட்டுகிறார். 

நம் சிந்தனையிலும், சொல்லிலும், செயல்பாடுகளிலும், திட்டங்களிலும் அன்றாட அனுபவங்களில், அன்பு தணியாமல் காப்பதே தூய்மையில் வளரும் வழியாகும். இத்தவக்காலத்தில் நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு புனிதச்செயலும் அன்பை வளர்க்கும், அன்பை ஆழப்படுத்தும் வகையில் அமையச்செய்வோம். 

அன்பு செய்வோம், தூயோராவோம்!

RevivaLent 2018 - #6

Revive Love, Revive holiness!

Monday, 1st week in Lent: 19th Feb, 2018. 

Lev 19: 1-2, 22-28; Mt 25: 27-31.

Already in the Old Testament with the call to be holy the Lord instructs the people on how to be holy. Notice the criteria presented... they are all about relationships and mutual responsibility among persons. Right enough in the Gospel we see Jesus letting us know the terms on which we will judged in the end of days. Again it is all about the way we relate...the way we relate with ourselves, with others and with the that One True Love, that is God.

It was unfortunate that at some point of time there had been developed a spirituality that claimed that one's holiness is a matter of private concern. Some times our lenten practices may fall in those lines;  let us beware. We may insist on what we give up personally, what we inflict upon ourselves as a sacrifice, a suffering, a pain...but is that all?

Pope Francis has been right in telling us to choose penance in such a way that it deepens our love. Because the true crisis begins when the love of many grows cold as a result of the increase in the wickedness. Love is the only way towards Christ-like holiness. It cannot be true holiness, that which is not guided by true love!

Let us revive our capacity to love, to love in action!

CHOOSING GOD'S WAYS

Reviving our Choice for God's ways

18th February, 2018 - 1st Sunday in Lent
Gen 9: 8-15; 1 Pet 3: 18-22; Mk 1: 12-15

For the past three days the Word has been speaking to us of reviving our choices, for life, for joy and for God, choices so essential for our Christian life. Today the readings sum up the list by inviting us to seek the ways of God as a whole! We have heard reports of people being burnt, slain, beaten, and beheaded for the sake of their faith! Even recently we have seen clips circulated of people being threatened for having distributed pamphlets expressing their faith. What was in the pamphlet? How offensive was that?...to those questions I have no answer. But one thing we know, it takes a great courage to get into tasks such as these! 

Accepting God's ways is not an easy task. When things go well, it is fine! Miracles and great favours are also God's ways. But when it comes to accepting suffering, accepting struggles from the hands of God...the challenge is enormous. It doubles, when we do not really know why we are going through what we are facing and what we are moving towards. We have three imageries for us to understand that anxiety, and still submit to the Lord.

1. Noah's Ark: That is the imagery of a work which seems meaningless and crazy - building an ark on an arid ground! There is a forewarning of something and Noah chooses to act on God's directions. Meaninglessness and Fruitlessness of his activity does not bother him! 

2. The Desert of Temptation: Jesus is driven by the Spirit into the desert, says the Gospel passage we read today. Desert, wilderness, impending temptations, frightening dangers...nothing stops Jesus from walking in God's ways. He knows for sure, that God has appointed God's angels to protect him and keep him from stumbling on the stone that is not within God's design. A perfect submission to the Lord.

3. The Passion of Christ: We are about to reflect a lot these days, and prepare ourselves to behold in its gravity the passion that Lord Jesus went through for the sake of God's love for humanity. It seemed to Jesus, at times even to us, that it was an over-doing on God's part. Yes it was! Because, it is the very nature of God's love to over do. Everything is given to us in abundance. And the passion, seemed to lead Jesus into such an obscurity. But he did not resist submitting to that design and that is why we had that invincible light at the end of the tunnel, the single point of our hope: Resurrection.

The call is clear: to choose God's ways. In spite of the struggles that exist in it, we are called to lovingly submit to God's ways and that would be the only sure way to our salvation.

RevivaLent 2018 - #4

Revive the Choice for God

Saturday after Ash Wednesday: 17th February, 2018

Is 58: 9b-14; Lk 5: 27-32

"Follow Me" - is the loud and clear invitation from the Lord. The choice is ours! The crux of lenten practices is disciplining oneself to choose God.

When we choose the Lord, we follow the Lord. When we choose the Lord, we choose the ways of the Lord. When we choose God, we would choose justice and love. When we choose God, we would choose to love our brothers and sisters with sincerity and commitment. When we choose God, we would choose to stand against all oppression and malice. Killings in the name of God and persecutions in the name of one's spiritual affiliations, are the heights of insincerity and hypocrisy. When we choose to hurt another, we choose to oppose God. When we choose to slander the other, we choose to be contrary to God. 

The call today is to revive our choice for God...the choice we made at our baptism and confirmed at our confirmation... to revive that choice on a daily basis. In our relationships, in our priorities, in every one of our interactions, we are called to choose God and to make that choice clear and loud for every one to see, be inspired and emulate.

Let us revive our choice for God! 

பிப்ரவரி 16: உண்ணாநோன்பின் உள்நோக்கம் என்ன?

உண்டாலும் குடித்தாலும் இறைவனின் மாட்சிக்கே செய்வோம்.

சமீபத்திலே சந்தித்த ஒரு நண்பரிடம், என்ன  உடம்பு சற்றே பெருத்துவிட்டது என்று கூறியதும் அவர் என்னிடம்... இன்னும் ஓரிரு நாட்களில் தவக்காலம் தொடங்கிவிடும் அதன் பிறகு பாருங்கள், என்றார் புன்னகைத்துக்கொண்டே. இன்னொருவர்... இந்த தவக்காலம் என் நீரிழிவு நோயை கட்டுப்படுத்த எனக்கு உதவும்... உண்ணாநோன்பு என்ற பெயரில் இனிப்பு உண்பதை நான் தவிர்த்துவிடுவேன் என்றார். உண்மையிலேயே இவை நல்ல விளைவுகள் என்றாலும், நாம் உண்ணாநோன்பு இருப்பதன் உண்மையான காரணம் என்னவென்று சிந்தித்திருக்கின்றோமா? நாம் உண்ணாநோன்பு இருப்பதன் காரணம் என்ன?

ஒரு நாள் முழுவதும்  உண்ணாமல் நோன்பு இருந்துவிட்டு, உடல் களைப்பிலும், மன அழுத்தத்தாலும் எரிச்சலடைந்து  பார்ப்பவரை எல்லாம் கடிந்துக்கொண்டே இருந்தேன் என்றால் நான் நோன்பிருந்து என்ன பயன்? மூன்று நான்கு மணிநேரம் செபம் செய்துவிட்டு வெளிவரும்போதே இருக்கும் அனைவரோடும் சண்டையிட்டுக்கொண்டே வந்தேன் என்றால் நான் செபம் செய்து தான் என்ன பயன்? என்னால் முடிந்த ஒரு நற்காரியத்தை அடுத்தவருக்கு செய்துவிட்டு அது உலகம் முழுதும் அறிய தம்பட்டம் அடித்தேன் என்றால் நான் செய்த நன்மையால் என்ன பயன்?

உண்ணாநோன்பு என்பது எனது,"நான்' என்ற அகந்தையை நீரூற்றி வளர்ப்பது அன்று!

உண்ணாநோன்பு என்பது நான் அடுத்திருப்பவரை விட நல்லவன், இறைச்சிந்தனை மிக்கவன் என்று என்னையே உயர்த்திக்கொள்ள ஒரு வாய்ப்பு அல்ல.

நான் ஏதோ இறைவனுக்கு பெரும் தியாகம் செய்வது போல உணர்வதும் உண்மையான உண்ணாநோன்பல்ல..


உண்ணாநோன்பு என்பது என் ஆசைகளிலிருந்தும், அடிமைத்தனங்களிலிருந்தும், என்னையே நான் விடுவித்துக்கொள்வதாகும். ஏதோ ஒரு சிறு விதத்திலே என்னையே இயேசுவின் பாடுகளோடு எந்த சத்தமோ ஆரவாரமோ இல்லாமல் இணைத்துக்கொள்வதாகும். 

தற்பெருமையையும் தீர்ப்பிடுதலையும் தாண்டி உண்மையான அமைதியையும், மனமகிழ்ச்சியையும் நோக்கிய அழைப்பு அது. 

உண்டாலும் குடித்தாலும் இறைவனின் மாட்சிக்கே செய்திடுவோம் என்று கூறும் பவுலடிகளாரின் வார்த்தைகளுக்கேற்ப உண்ணாவிட்டாலும் குடிக்காவிட்டாலும் அதை இறைவனின் மாட்சிக்காகவே செய்வோம்.

இறைவனில் இணைந்திட, அடுத்தவரின் சுமை அறிந்திட உண்ணாநோன்பு  நமக்கு உதவுவதாக!

RevivaLent 2018 - #3

Revive the Choice for true Joy

Friday after Ash Wednesday: 16th February, 2018
Is 58: 1-9a; Mt 9: 14-15

What is the purpose of fasting in lent... what do you think? Some one remarked to me, I wish to come down by atleast 10 kilos at the end of the lent! Another one said, the next forty days will help my diabetes! What is your purpose...why do you fast?

What if you fasted the whole day and because of it you get irritated and frown on every one whom you come across? What if you prayed for a long three hours and on coming out you lose your head on the first person you meet! What if you went out of your way to help someone and took more efforts to let everyone around know that you did something like that!

Fasting cannot be for feeding one's ego and a means of self-justification. 

Fasting is not to make a statement to the others that I am better and they are less committed!

Fasting is not to fill my heart with that vain glory that I am doing a great big favour to God by my abstaining from food or from some delicacies...what good does that to God?

Fasting should make us more controlled; it should make us more detached; more calm and serene! It should fill us with joy that comes from the fact that we have participated in the sufferings of the Lord, not proud of it or haughty about it! 

Fasting is a choice, a choice for joy, a choice for true joy, a joy that comes from Christ, the joy that gave the apostles the courage to go on inspite of the threats and dangers. 

Let us revive our choice for true joy!

பிப்ரவரி 15: வாழ்வையே தேர்ந்துக்கொள்ளுங்கள்

தவக்காலம் 2018: வாழ்வா சாவா? நன்மையா தீமையா?

இதோ உங்கள் முன் வாழ்வையும் சாவையும் வைக்கிறேன், நன்மையையும் தீமையையும் முன் வைக்கிறேன் ... எதை நீங்கள் தேர்ந்துக்கொள்வீர்கள் என்பது உங்களை பொறுத்ததே! வாழ்வை தேர்ந்துக்கொள்வது வாழ்வின் இறைவனை தேர்ந்துகொள்ளவதாகும். ஆனால் வாழ்வின் சுகங்களையும், தேவைகளையும் முன்னிலைப்படுத்தும் போது வாழ்வின் இறைவனை மறந்துவிடும் அபாயம் இருப்பதை நாம் உணரவேண்டும். இன்று உலகில் நாம் காணும் நிலை இதுவே.   

வாழ்வை தேர்ந்துக்கொள்வது என்பது பெரும் காரியங்களில் மட்டுமல்ல... சின்னஞ்சிறு நிகழ்வுகளிலும், நமது சொற்களிலும், சிறு செயலகளிலும், அன்றாடம் எடுக்கும் முடிவுகளிலும், உள்மன சிந்தனைகளிலும், நாம் முன்னிறுத்தும் முக்கியத்துவங்களிலும் அடங்கியுள்ளது என்பதை நாம் உணரவேண்டும். இன்று உலகம் தேடிச்செல்லும் பரிமாணங்களை பார்த்தால் நாம் தேர்ந்துகொள்ளவது வாழ்வையா சாவையா என்ற வினா விஞ்சி நிற்கின்றது. பொருளும் பகட்டும், புகழும் பிறர் சொல்லும், சுற்றியுள்ளோரின் கண்ணோட்டமும் உலகத்தின் போக்கும் முக்கியமாக தோன்றும் போது நமது தேர்வு உண்மையிலேயே வாழ்வா சாவா என்று சிந்திக்க வேண்டியுள்ளது!

வாழ்வையே தேர்ந்துக்கொள்வோம்... வெளிபூச்ச்சுகளிலும் வெளியலங்காரங்களிலும், வெளித்தோற்றங்களிலும், அடுத்தவரின் கன்னூட்டங்களிலும் நம்மையே இழக்காது - வாழ்வையே தேர்ந்துக்கொள்வோம்!

RevivaLent 2018 - #2

Revive the Choice for Life

Thursday after Ash Wednesday: 15th February, 2018

Dt 30: 15-20;Lk 9: 22-25

The Word today invites us to choose life. Choosing life is to choose the author of life, instead of the spices of life. Those which add taste and colour to life are good but not essential to live. We would be highly mistaken if we give them the priority place in our life. Life is all about choices and choices are made at every instance in life... every word that I choose to say, every thought I entertain, every deed that I choose to do should manifest a will and a commitment to promote life, and life to the full for everyone!

Choosing life is a revival that we need to accentuate today! The world is confused in its choices - the ephemerals over essentials, the paraphernalia over the profound, and pleasing the world over placing oneself at the disposal of he almighty creator! The confusion does not stop with few or many individuals but diffuses itself as a culture and that is what Pope Benedict termed, 'the culture of death'. 

When we said yes at our baptism, or when our parents said that for us, and when we confirmed it at the Confirmation, we said yes to life! It is the Lord of Life who has called us and who continues to live with us and guide us! Let us not be deceived by external shows or outwardly opinions, whether we suffer or die, we are in safe hands as long as we choose the lord, as long as we choose Life!


Let this lenten journey inspire us to revive our choice for life!

பிப்ரவரி 14: அன்பின் தீ மூட்டுவோம்

தவக்காலம் 2018: சாம்பல் புதன் 

தவக்காலத்தை நாம் தொடங்குகின்றோம்... இத்தவக்காலம் முழுவதுமாக நமக்கு ஒரு பெரும் சவால் கொடுக்கப்படுகின்றது - அன்பின் தீ நம்மிலும், நம் திருச்சபையிலும், நம்மை சுற்றிலும் சுடர்விட்டெறிய நம்மால் முடிந்ததை செய்ய இறைவன் நம்மை அழைக்கின்றார். 

அன்பை கொண்டாடும் தினமாக பலராலும் குறிப்பாக இளைஞர்களால் சிறப்பிக்கப்படும் இன்றைய தினத்திலே நாம் இப்பயணத்தை தொடங்குவது மிக அழகானதொரு ஒன்றியமைதலாக தோன்றுகின்றது. 

நெறிகேடு பெருகுவதால் பலருடைய அன்பு தணிந்துபோகும் என்று எச்சரிக்கும் கிறிஸ்து, அவ்வன்பை மீண்டும் கொழுந்துவிட்டு எரியும்படி மூட்ட நம்மை அழைக்கிறார். 

இத்தவக்காலம் அன்பின் தீ மூட்டும் காலமாக அமையட்டும் என்ற வாழ்த்தோடும் செபத்தோடும் இறைவனின் அருளோடு இக்காலத்தை தொடங்குவோம், இணைந்து பயணிப்போம்.

RevivaLent 2018 - #1

Ash Wednesday: 14th February, 2018

Joel 2: 12-18; 2 Cor 5: 20 - 6:2; Mt 6: 1-6, 16-18

It's the holy season of Lent again: Happy Lent! 
Don't consider that a strange wish! Lent is meant to be a happy season: it is no season of mourning, but a happy season of a return to home, from all the wandering. If this season has to move towards a fruitful direction, then we have to heed to the four fold call that Lent has...

LISTEN to the Word: the first call is to listen to the Word. Harden not your hearts as at Meribah, says the Lord. We have to make it a habit of listening to the Word of the Lord on a daily basis. Lent can be a training, a tuning into that habit.

ENCOUNTER the Lord: In the Word, in the daily events, in the people whom we meet, in the people whom we don't like to meet, in those whom we avoid on purpose, we are called to encounter the Lord. An encounter is more than just a coming across; it is bouncing into someone, beholding the person in all entirety and building up a positive loving relationship!

NURTURE relationships: We believe that Lord Our God is fundamentally a unity of three persons. The season invites us to come in touch with the Lord, through various means -to nurture the relationships that we have received from the  Lord. By the very image and likeness we bear and by the gift we have received at our baptism, we are called to be people who value and treasure relationships, with God and with others.

TRANSFORM yourself: The ultimate call is transformation. Conversion, Repentance, Return, Reconcile, Change... we would hear these words more often these days. The Lord invites us to pass through this period of reflection and self evaluation, that we may come out with concrete plans of action that would transform our lives. 

We shall commence from today, a series of thoughts on "RevivaLent" ... a lent that calls us to a revival, revival of our love! Pope Francis sets us a task this lent: Because of the increase in iniquity, the love of many will grow cold...and we are called to revive that love, that love that is endangered today, the true Christian love!

It is curious that Lenten Journey begins on the Valentine's day this year...a hype about love, though we hardly are certain they know what the hype is all about! What is the kind of love to be revived? How can it be revived? And how I can be instrumental in that revival? These are the questions we shall set ourselves to think about.

May this lent be a blessed moment of Listening to the Word, Encountering the Lord on a daily basis, Nurture our relationship with the Lord and Transform our lives into those which become lovely offerings in the presence of the Lord. May these weeks of prayer and spiritual practices, mould and transform us into more convinced children of God.

Let us revive love this lent!

பிப்ரவரி 13: இன்னுமா உங்களுக்கு புரியவில்லை?

இறைவார்த்தைக்கும் இறையாட்சிக்கும் உட்பட்ட வாழ்வு...

தன் பொறுமையை இழக்கும் இயேசுவை இன்று நாம் சந்திக்கின்றோம். இங்கு  மட்டுமல்ல, வேறு சில இடங்களிலும் கூட இயேசு பொறுமை இழக்கிறார், அதை வெளிகாட்டவும் செய்கிறார். எதற்காக பொறுமை இழக்கிறார் என்பதே நாம் கவனிக்க வேண்டிய உண்மை. தான் நினைத்தது நடக்கவில்லை என்பதாலோ, தான் எண்ணியது கிடைக்கவில்லை என்பதாலோ அல்ல... அது நமது காரணங்கள். இயேசுவின் ஏமாற்றத்திற்கு காரணம் இவ்வளவு நாட்கள் தன்னோடு இருந்தவர்களும், இத்தனை பெரும் காரியங்கள் நிகழ்வதை கண்டவர்களும் கூட இன்னும் இறைவார்த்தைக்கும் இறையரசிற்கும் உட்பட்ட வாழ்க்கை என்றால் என்ன என்பதை புரிந்துகொள்ளவில்லையே என்பது தான். 

பழக்கம், வழக்கம், பாரம்பரியம், முறை, காலாகாலமாக செய்வது இதுவே என்றெல்லாம் நமக்கே இலக்கணம் கற்பித்துக்கொண்டு நாம் செய்யும் பல  செயல்களும், சிந்திக்கும் பல சிந்தனைகளும், இறைவார்த்தைக்கும் இறையாட்சிக்கும் நேர் எதிராய் இருப்பது நாம் அறிந்ததே. எனினும், அதையே நாம் வலிந்து பிடித்துக்கொண்டிருக்கும் போது நாம் கிறிஸ்துவின் இந்த ஏமாற்றத்திற்கு காரணமாகிறோம். 

இவையே பெரும் சோதனைகளாகும். சோதனைகள் இறைவனிடம் இருந்து வருவதில்லை... இவற்றை நாமாக தான் வருவித்துக்கொள்கிறோம் என்று யாக்கோபு தெளிவாக நமக்கு எடுத்துச்சொல்கிறார். நமது ஆசைகளும், சோதனைகளும், பாவங்களும், அதன் காரணமாய் வரும் இறப்பும் இறைவனுக்கு உகந்த வாழ்க்கை அல்ல என்பதை நாம் எப்போது புரிந்து கொள்ள போகிறோம் என்று கிறிஸ்து நம்மை இன்று வினவுகிறார். 

சிந்திக்காது, இறைவார்த்தையின் அழைப்புக்கு செவிமடுக்காது, இறையாட்சியின் மக்களாய் வாழ முடிவெடுக்காது நாம் வாழ்ந்துகொண்டிருந்தோம் என்றால், வெகு விரைவில் இதே கேள்வி நம்மை நோக்கியும் எழும்: இன்னுமா உங்களுக்கு புரியவில்லை?

Do you still not understand?

WORD 2day: 13th February, 2018

Tuesday, 6th week in Ordinary Time
Jas 1: 12-18; Mk 8: 14-21

How agitated Jesus gets today with his disciples! Jesus expects them to rise above the ordinary or the normal. As Jesus warned us elsewhere: if our perfection does not surpass those that of the scribes and the pharisees, that is if we do not rise above the 'usual' way the world looks at reality, we will not be considered fit for the Reign of God! 

The so-called normal attitudes of the world, the value systems propagated as "normal" by the world, the life style of the so called successful that stands counter to what the Gospel teaches... these are the temptations that we have today! 

Of course, they do not come from God, reiterates St.James. Our desires, temptations, sin and resultant death: this is the cycle that Jesus wants us to understand, resist, surpass, and triumph over. None of us can ever say after an act of unrighteousness, that we were not at all aware of its nature! 

Let us not deceive ourselves! We know what we are surrounded by, we know what we go through on  a daily basis and we know what is appreciable and what is not worthy of our call to be children of God. In spite of all the graces that we have received and the gratuitous gifts that we have received from the Lord, if we still insist on giving up on our call to commitment and righteous living, we will soon hear that question addressed to us by Jesus: do you still not understand?

பிப்ரவரி 12: இறைவா, நீ எந்தன் பாறை

பாறையாம் இறைவனை மட்டுமே நம்பி...

இயேசு கிறிஸ்து, தான் வாழ்ந்த போது மற்றனைவரும் தன்னை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டுமெனவோ பாராட்டவேண்டுமெனவோ நினைத்ததே இல்லை. தனக்கு சரி எனப்பட்டதை பேசினார், சரியில்லை எனத்தோன்றியதை சுட்டிக்காட்டினார். தான் யார் என்பதை அறிந்திருந்தார், அதையே வெளிப்படையாய் வாழ்ந்தும் வந்தார். எண்ணியதை பேசினார், பேசியதையே வாழ்ந்தும் காட்டினார்... தான் இழக்கவோ, பெற்றுக்கொள்ளவோ ஏதுமில்லை...இறைவனின் மகன் என்ற தற்புரிதலும் தன்னையும் தன் சொல்லையும் செயலையும் இறைவனே வழிநடத்துகின்றார் என்ற அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையும் அவருக்கு அசாத்தியமான துணிச்சலை அளித்தது. அதனால் தான் அவரால்  நானும் தந்தையும் ஒன்றே என்று கூற முடிந்தது. பரிசேயர்களாலோ சதுசேயர்களாலோ இதை புரிந்துகொள்ளவே இயலவில்லை! இவரிடம் எதோ ஒன்று வேறுபட்டு உள்ளது என்பதை மட்டும் அவர்கள் தெளிவாக அறிந்திருந்தனர். 

நாம் பலவேளைகளில் நம்மையே நமது செல்வத்தோடும்,  அந்தஸ்து, கெளரவம், என்ற சமூகநிலைகளோடும், உலகம் தரும் பட்டங்கள் பதவிகளோடும், அடுத்தவரின் பாராட்டுகளோடும் அல்லது அவர்களது பார்வைகளோடும் அடையாளப்படுத்திக் கொள்கின்றோம். இவை உலரும் புல்லைப்போன்றும், வாடும் மலரைப்போன்றும் நொடி பொழுதில் நம்மை விட்டு அகலக்கூடியவை, என்று அப்போஸ்தலர் யாக்கோபு நமக்கு நினைவூட்டுகிறார்.

நமது அடையாளம் மாறாத ஒரு புள்ளியிலே நிலைத்து நிற்க வேண்டும் என்பதே இன்றைய வார்த்தையின் அழைப்பாகும்... அது நான் இறைவனின் மகன், இறைவனின் மகள் என்ற உண்மையே! அவரது உருவிலும் சாயலிலும் நாம் படைக்கப்பட்டுள்ளோம் என்ற தன்னுணர்வே. நம்மை அன்பு செய்யும் இறைவனை காட்டிலும் மேலானது வேறேதும் இல்லை என்ற அசைக்க முடியாத ஒரு நம்பிக்கை நம்மை வழிநடத்தவேண்டும். எந்த தீங்கு நம்மை நெருங்கினாலும் சூழ்ந்தாலும், 'இறைவா...நீ எந்தன் பாறை, என்னை யாரும் அசைக்க வியலாது' என்று துணிச்சலோடு வாழ முடிவெடுப்போமா?