I CHOSE YOU

The Feast of St. Mathias the Apostle

14th May, 2018: Acts 1: 15-17, 20-26; Jn 15: 16

Every relationship is a response! Relationships can never be forced upon persons. I wish to relate to a person, I choose to relate to the person and then I leave the response of the person, to the freedom of that person! Only then there is a healthy relationship that blooms. It is the same with God's choice too!

You have not chosen me, I chose you!, reminds Jesus today. With the beautiful example of Mathias and Barsabbas, the Word brings out another element of the election theology! When God chooses, God chooses individuals (not masses), for a unique purpose and specific plan. As God reminds us through Jeremiah, God has a plan for each of us (Jer 29:11) and God alone knows what the plan is and how it would come through. All that we need to do is submit, surrender to that plan and walk by it.

And when God chooses, God chooses not for merely privilege, position and power; but for commitment, suffering and giving one's life! At times today, as the readings of these weeks around the birth of the New People of God reminds us, we cannot stop with thinking we are chosen therefore we are special! We are chosen, we are special but it does not stop with that; we are specially chosen to strive, fight, struggle, suffer and thus, usher in the Reign of God. 

Mathias is counted in the band of apostles. Of course a privilege, but with that came the burden of the Messenger of the Word, the burden of the Elder of the Community and the burden of a Shepherd. 

The Word tells us today: You are chosen! Are you ready for all that it entails? 

May 13... a day with a lot to celebrate!

Added to the Ascension of the Lord that we celebrate today this year, we have quite a few other things to remember to thank God for...

As the world raves over celebrating today what they really do not even understand (the so-called Mothers' day), we Catholics really do have a mother to celebrate today! Our Blessed Mother of Fatima...a great revelation by the Mother of God, 101 years ago. inspired by the love that she has for her Son and for the children she has begotten because of her Son! The Fatima phenomenon has been a great mysterious show of God's love in the past century and it continues to be so! May our blessed mother continue to guide and encourage us.

Yet another event that we cannot miss today is something that happened this day 37 years ago: the Assasination Attempt on Pope Saint John Paul II. Ali Agca, who shot at the Saintly Pontiff was chosen specially to accomplish that task and naturally he was a sharp shooter. But when he missed accomplishing the task, he was intrigued and when Pope John Paul II went to meet him in the prison after his surgery and recuperation, the first question Agca asked was, how come I missed that aim! And the smiling Pope seemed to have retorted: You might have chosen the right gun and the right spot but you chose the wrong day! 

There is yet another remembrance today (though liturgically this year it has to be celebrated tomorrow, that too only by the Salesian Sisters of Don Bosco): the Feast of St. Mary Mazzarello, a saintly young girl who turned into a mature and seasoned leader by her mere dedication to grow in this love of the Lord. Everything you do, do it for the love of God, she would say! Her yearning for sanctity, the right persons she met in her life (Fr. Pestarino and Don Bosco), and the extraordinary love that she had for the Lord took her all the way to her sanctity.

The Fad of the Mothers' Day!

Mothers' Day - for whom? for what? why today?

The Second Sunday of May is by now celebrated by all online savvies and those pressurised by them as Mothers' Day! Going to see why, how many really know the facts? The facts that it was started as a campaign by one individual in 1905 and by 1908 celebrated locally and in 1914 made a national holiday... all in the United States of America. The one who was campaigning for it was Anna Jarvis and 1905 was the year that her mother passed away and the one who made it national was Woodrow Wilson! It is another curios fact that already in 1920, the same Anna Jarvis who campaigned for the Mothers' Day, called for a boycott on it, because she felt it had been commercialised (already then!).

I understand if I celebrated my mother on her birthday...that is my mother's day! I understand it if it has to be a common celebration... we celebrate our mothers on a day when we celebrate our common mother - may be Mother Mary for the Christians, a significant Mother for those who share the same social experience, a person who made a difference as a mother to a common experience that we have had... what has this second sunday got to do with your mother and mine?

It is not throwing wet blanket on the human craving for festivities, but a simple call to be conscious of what we wish to believe, what we are convinced of, what we hold important and why we do it all. Mothers' day cannot just become a fad... because the first love that teaches a person what love is, is the mother's love!

THE SOLEMNITY OF ASCENSION

The Lord Goes.. To be.. To be with us forever!
13th May, 2018: 7th Sunday of Easter 
Acts 1:1-11; Eph 4: 1-13; Mk 16:15-20

Ascension. The Lord goes up, the Lord goes up to his Father, to the One who sent him, to the one who had given him a mission to accomplish! The Lord goes up, but has he accomplished?

The Lord goes up, with the PROMISE OF THE FATHER: I am going, but you remain! 

I am going says the Lord; but assures that he will not abandon us totally. The Lord will give us an helper who would fill us with the same passion and fire that was in the Son of God. The promise is so concrete and sure, that the next step depends on that. They would be told to do what they have to do. And then it happens...the promise of the Father, crying out to the apostles, to us: you are my beloved sons and daughters, today I have begotten you in my Son! It is the promise of the Father as we read in the Book of Joel (chapter 2) that the Father will fill us with the Spirit!

The Lord goes up, with a PARTING MESSAGE: I am going, You too go!

Go and be my witnesses! Go proclaim my message! Go continue my task! It is like the famous relay race! The Lord has done his rounds, and now the baton is in our hands. It depends on us to take it forward, says the Lord, as he gives his parting message to the Apostles. Go all over the world; Go to all people; Go to take my message!

The Lord goes up, into a PRESENCE BEYOND: I am going, but I am with your forever. 

This going of the Lord is not a going in the literal sense of the word, because if the Lord were to be gone, we would not exist. The Lord goes, to be with us ever more powerfully, ever more closely and ever more unceasingly. As the Lord promises, the Lord have overcome the World (Jn 16: 33). The Lord goes, precisely that he could be with us always and everywhere, till the end of times, as a conqueror, as the power that enlivens us, as a person who has gone before us showing us the way.

The Lord Goes... to be with us...forever, always and everywhere!

மே 12: யாருக்காக?

தந்தையிடமிருந்து, தந்தையாம் அவருக்காகவே!

12th May,  2018: Acts 18: 23-28; Jn 16: 23-28

அப்பொல்லோ, பிரிஸ்கில்லா, அக்கில்லா, பவுல் என அப்போஸ்தலர்கள் அணிவகுத்து நிற்கின்றார்கள் இன்றைய முதல் வாசகத்தில். இவர்கள் அனைவருமே இறைவனின் வார்த்தையையும், கிறிஸ்துவின் வாழ்க்கையையும் அனைத்து மக்களுக்கும் எடுத்துச்செல்ல வேண்டுமென  தங்களையே அற்பணித்து வாழ்ந்து வந்தவர்கள். அவர்களது வாழ்க்கைமுறையிலிருந்து நமக்கு ஒரு உந்துதல் தரப்படுகிறது. நானா நீயா யார் பெரியவர் என்றோ, சேவை புரிவதா பெறுவதா என்றோ, யார் யாருக்கு கற்று தவறுவது என்றோ எந்த 'தன்மையப்படுத்தும்' எண்ணங்கள் எதுவுமின்றி செயல்பட அவர்களால் எப்படி முடிந்தது?

இயேசுவும் நற்செய்தியில் தன்னையும் தன்  தந்தையையும் பற்றி நமக்கு கூறும் போது... அவர்களுக்கு இடையே உள்ள ஒற்றுமையையும் ஒருமைப்பாட்டையும் கோடிட்டு காட்டுகிறார். தந்தையிடமிருந்தே வந்தேன்,   தந்தையிடமே திரும்புகிறேன் என்று தன் வாழ்க்கையை  சுருங்கவிளக்கும் அவரது பாணியே அவரது சீடர்களிடமும் காணப்படுகிறது. 

இதையல்லவா பவுல் உண்டாலும் பருகினால் நாம் அவருக்காகவே செய்கிறோம் (1 கொரி 10:31) என்றும், நாம் வாழ்ந்தாலும் இறந்தாலும் அது அவருக்காகவே (உரோமை 14:8) என்றும் தெள்ளத்தெளிவாக எடுத்துக்கூறுகிறார்? இன்று கிறிஸ்தவ குடும்பங்களிலும், துறவற வாழ்விலும், மற்ற குழுக்களிலும், கிறிஸ்தவ சமூகத்திலும் பல பிரச்சனைகளின் அடிப்படை காரணத்தை ஆய்ந்தறிய முற்பட்டோமென்றால், நமக்கு விளங்குவது இந்த உண்மையாய் தான் இருக்கும்: நாம் யாருக்காக,  யாரால், எதற்காக, எதை நோக்கி வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறோம் என்ற தெளிவு நம்மிடம் இல்லாமல் போய்விடுகின்றது. 

நாம் தந்தையிடமிருந்தே  வந்தோம்,அவருக்காகவே வாழ்கிறோம், அவரை நோக்கியே பயணிக்கிறோம் என்று தெளிந்துவிட்டோமென்றால், தேவையற்ற தேடல்களும், மோதல்களும் அகன்றுவிடும்.                                                                                                                                                                                                  

                                                                                                                                                                                                   

It's all about God's ventures!

Saturday, 6th week in Eastertide

12th May,  2018: Acts 18: 23-28; Jn 16: 23-28

Apollos, Priscilla, Acquilla, Paul... there is a band of apostles, all working in the name of the Lord. Among themselves and when in company of others, they did not consider their ego as something inviolable. They were ready to give in, to be corrected and to be taught. We see this lived out beautifully in the first reading today.

Jesus in the Gospel too, offers himself and the Father as an example of living in union of spirit. They think alike, they plan alike and they form a worthy part of the salvific band of God. I have come from the Father and I leave to go to the Father, he declares. 

Just yesterday, I had the opportunity of discussing with another person about the various problems that we find reported about religious life today. We were sharing, if we go to find out the fundamental reason that underlies all problems there, it is simply this: we have forgotten we come from the Lord, we are called by the Lord, we are sent by the Lord, and as St. Paul says, whether we eat or drink we do it for the Lord (1 Cor 10:31); or whether we live or die, we do it for the Lord (Rom 14:8). Whether it is married life or religious life, whether we are young or old, whoever we are and whatever we do... we need to remember that we are sent by the Lord... with life and with a particular call. 

Are we conscious of the fact that we are living a life that is given by the Lord? Are we aware of the fact that all that we are involved in, our work and life, is towards a plan that God has in mind? Have we the readiness and will to be concerned about God's ventures!                                                                                                                                                                                                                                           

                                                                                                                                                                                                   

மே 11: மகிழ்ச்சி...

நீங்காத மகிழ்ச்சியின் ஊற்று எது?

தி.ப. 18: 9-18; யோ 16: 20-23

உங்கள் மகிழ்ச்சியை யாரும் உங்களிடமிருந்து நீக்கி விடமுடியாது... எப்போது? நம் மகிழ்ச்சி உண்மையான மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் போது. அழியும் பொருட்களிலும், மறந்து போகும் அனுபவங்களிலும் ஊற்றெடுக்கும் மகிழ்ச்சி அந்த பொருட்களோடு அழிந்துபோகும்; அந்த அனுபவங்களோடு மறைந்து போகும். ஆனால் இறைவனில் ஊற்றெடுக்கும் மகிழ்ச்சியோ என்றும் அழியாது, என்றும் மறையாது ஏனெனில் அவர் அழியாதவர், மாறாதவர். 

உண்மையாள நீங்காத மகிழ்ச்சியின் ஊற்று இறைவனின் பிரசன்னம்... அஞ்சாதே, நான் உன்னோடு இருக்கிறேன் என்று பவுலடிகளாரிடம் இறைவன் கூறும் அந்த வார்த்தைகள்...நம்மிடமே பேசப்படுகின்றன... இறைவன் நம்மோடு இருக்கிறார் என்ற உண்மையில் நமது மகிழ்ச்சி ஊற்றெடுக்கும் போது அது மாறாது, மறையாது, அழியாது நீங்காது. 

Joy, the Lord's joy!

Friday,  6th week in Eastertide

11th May, 2018: Acts 18: 9-18; Jn 16: 20-23

The joy that things give, are gone with the things gone. A mere feeling,  or a moment of happiness that comes from an external reason and fulfilled desires will last just as long as the situation does! Hence it is important that we don't attach our joys to things, moments or sensations.

Today the Lord promises us a joy that no one can take away from us,  that no situation can diminish. The dimensions of this joy is completely different from the joy that the world and its attachments can give. It is not a joy that arises from what we have done, or accomplished or acquired. It is not a joy that arises from a sensation or a state of gratification... but a joy that arises from within, from who we are, from the depths of our being, where the Lord resides - because it is the Lord alone who can truly give it.

The joy that the Lord gives comes from the Lord and just as the Lord is, so is the joy that the Lord gives: unchanging and ever present! It comes from the fact that God is with us, as the Lord promises in the first reading! With us always, strengthening and empowering us in the daily struggles of life. The Risen Lord ascends, with that ascends our hope for true joy in everyday life. 

THE LORD GOES... TO BE!

Ascension of the Lord: 10th May, 2018

Acts 1:1-11; Eph 4: 1-13; Mk 16:15-20

Ascension. The Lord goes up, the Lord goes up to his Father, to the One who sent him, to the one who had given him a mission to accomplish! The Lord goes up, but has he accomplished?

The Lord goes up, with the PROMISE OF THE FATHER: I am going, but you remain! 

I am going says the Lord; but assures that he will not abandon us totally. The Lord will give us an helper who would fill us with the same passion and fire that was in the Son of God. The promise is so concrete and sure, that the next step depends on that. They would be told to do what they have to do. And then it happens...the promise of the Father, crying out to the apostles, to us: you are my beloved sons and daughters, today I have begotten you in my Son! It is the promise of the Father as we read in the Book of Joel (chapter 2) that the Father will fill us with the Spirit!

The Lord goes up, with a PARTING MESSAGE: I am going, You too go!

Go and be my witnesses! Go proclaim my message! Go continue my task! It is like the famous relay race! The Lord has done his rounds, and now the baton is in our hands. It depends on us to take it forward, says the Lord, as he gives his parting message to the Apostles. Go all over the world; Go to all people; Go to take my message!

The Lord goes up, into a PRESENCE BEYOND: I am going, but I am with your forever. 

This going of the Lord is not a going in the literal sense of the word, because if the Lord were to be gone, we would not exist. The Lord goes, to be with us ever more powerfully, ever more closely and ever more unceasingly. As the Lord promises, the Lord have overcome the World (Jn 16: 33). The Lord goes, precisely that he could be with us always and everywhere, till the end of times, as a conqueror, as the power that enlivens us, as a person who has gone before us showing us the way.

The Lord Goes... to be with us...forever, always and everywhere!

மே 9: ஆவியார் ஒளியாவார்

உண்மையை உணர்த்துவார்; அனைத்தையும் அறிவிப்பார்!

தி.ப. 17:15,22 -18:1; யோ 16: 12-15

ஆவியார் அனலாவார் என்று நேற்று நமக்கு எடுத்துரைத்த கிறிஸ்து, அவர் ஒளியாவார் என்று இன்று உணர்த்த விழைகிறார். உண்மையை உணர்த்துபவராக, இறைவனிடமிருந்து அனைத்தையும் நமக்கு அறிவிப்பவராக தூய ஆவியை நமக்கு அறிமுக படுத்துகிறார். ஆம்... நாம் யார், நமது அழைப்பு என்ன, இறைவன் யார், அவரோடு நமக்கு உள்ள உறவு என்ன, இந்த குறிப்பிட்ட நேரத்தில் இறைவன் நம்மிடமிருந்து எதிர்பார்ப்பது என்ன... என்று அனைத்தையும் நமக்கு அறிவுறுத்துபவராக, இறைவனிடமிருந்து பெற்று நமக்கு அறிவிப்பவராக இருக்கிறார் தூய ஆவியார். எனவே, இந்த ஆவியாரின் ஒளியை பெற்ற எவரும் அனைத்தும் அறிந்தவராய் வாழ்வில் தெளிவு பெற்றவராய் இருக்கிறோம்.

உண்மையனைத்தையும் தூய ஆவி நமக்கு உணர்த்தினாலும், நாம் பல வேளைகளில் அதை உணராமலேயே இருக்கிறோம்: ஒன்று, நமது அறியாமையால், அல்லது அறியாமல் இருந்துவிடலாம் என்ற சோதனையால் அல்லது இதை அறிய எனக்கு விருப்பமில்லை என்ற நமது பிடிவாதத்தால். 

அறியாமை இருப்பின், பெரும் தடை இல்லை ஏனெனில் ஒளியாம் ஆவியானவர் வரும்போது அனைத்தும் தெளிவு பெற்றுவிடுகிறது, நமது அறியாமை என்னும் இருள் விலகிவிடுகின்றது. பவுல் மற்றும் பலரை போல அறியாதிருந்தவர்களின் அகக்கண்களை திறந்த ஆவியாரை நாம் இறைவார்த்தையில்  சந்திக்கிறோம்.

அறிந்துகொள்வதால் பல பிரச்சனைகளும் பொறுப்புக்களும் வருகின்றனவே, ஆகையால் அறியாதவண்ணமே இருந்து விடலாமா என்ற ஒரு சோதனை நம்மை மேற்கொள்ள வாய்ப்பு உண்டு! சீடர்களுக்கு அது நேர்ந்தது - காரணம், பயம்! ஆனால் துணிச்சலின் ஆவி, மனதிடத்தின் ஆவி நம்மை மேற்கொள்ளும் போது இந்த சோதனை காலைப்பணியாய் மறைந்துவிடுகிறது. 

எதையும் நான் அறிந்துகொள்ள தயாராக இல்லை என்று முடிவெடுத்து இறைவனின் வார்த்தையை தள்ளி வைக்கும்போது நாம் வேண்டுமென இருளை தேடிச்செல்கிறோம்! ஏதென்சு நகர மக்கள் இதை தான் இன்றைய முதல் வாசகத்தில் செய்கிறார்கள்... இறைவார்த்தை அறிவிக்கப்பட்டபோது, அதை பார்த்து சிரிக்கிறார்கள், ஏற்க மட்டுமல்ல அதை புரிந்துகொள்ளவே மறுக்கிறார்கள்: அவர்களது தற்பெருமை அவர்களை உண்மையை அறிய இயலாது செய்துவிடுகிறது. 

வார்த்தையை கேட்கவும், புரிந்துகொள்ளவும் திறந்த மனதோடு நாம் தூய ஆவியாரை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்றால், உண்மையை இழப்பது நாமே! ஒளியை இழப்பது நாமே! தெளிவை, வாழ்க்கைக்கு வழியை இழப்பது நாமே! 

உணர்வோம், வார்த்தையையும், அதை அறிவிக்கும் இறை ஆவியாரையும் ஏற்க தயாராவோம்!