மே 1: உழைப்பும் இறைவனின் அழைப்பும்

தூய வளனார் நினைவு நாள் 

இன்றைய வாசகங்கள்: தொ நூ 1:26 - 2:3; மத் 13: 54-58

உழைப்பு, வேலை, பணி... இவை அனைவரின் வாழ்விலும் தவறாத ஒரு அங்கம். உழைப்பு என்பது கிறிஸ்தவ வாழ்விலே வெறும் செய்யும் வேலை என்பதை தாண்டி, ஆழமான ஒரு பொருளை பெற்றுள்ளது. இந்த புரிதலை ஆழப்படுத்தவே தூய வளனாரை நமக்கு முன் மாதிரியாக, உழைப்பாளர்களின் பாதுகாவலராக இன்று நினைவுப்படுத்துகிறது திருச்சபை. 

நாம் செய்யும் எந்த ஒரு பணியும் மூன்று பரிமானங்களை கொண்டிருக்க வேண்டும்...

முதலாவது, தன்னடையாளத்தின் வெளிப்பாடு : என் உழைப்பு, என்னையே நான் அடுத்தவருக்கும் அனைவருக்கும் வெளிப்படுத்தும் வழியாகும். ஒரு வேலையை நான் செய்து முடிக்கும் போது என்னையே நான் அதில் காணவேண்டும். ஒரு சிலர் செய்த வேலைகளை யார் செய்தது என்பதை அவர்கள் சொல்லாமலேயே தெரிந்துகொள்ளலாம். அவ்வாறே, இறைவன் இன்று முதல் வாசகத்திலே...தான் செய்து முடித்த அனைத்தும் நல்லது எனக்கண்டார் என்று நாம் படிக்கிறோம். அவர் தன்னையே தன் படைப்பில் கண்டார். 

இரண்டாவது, அடுத்தவரின் நலன் பேணுவது: நான் செய்யும் ஒவ்வொரு வேலையும் அடுத்தவரின், மானுடத்தின் நன்மையை மனதிற்கொண்டு செய்யப்பட வேண்டும். உழைப்பில் ஈடுபடும் நாம் நமது நலனுக்காக மட்டுமல்ல, மனிதத்தின் நன்மைக்காக, இறைவனின் அனைத்து பிள்ளைகளின் நன்மைக்காகவும் செயகிறோம், என்று உணர்ந்து ஈடுபடவேண்டும்.

மூன்றாவதாக, கடவுளின் கரமாதல்: நாம் செய்யும் பணியால், நமது பயிற்சியால், நமது மதி நுட்பத்தால், நாம் இறைவனின் கரங்களாய் மாறும் வழியே நமது உழைப்பு. நம் ஒவ்வொருவரையும் படைத்த இறைவன், நமக்கென ஒரு அழைப்பை கொடுத்துள்ளார்...அந்த அழைப்பின் இணைப்பிரியா வெளிப்பாடு நம் உழைப்பு! 

நாம் செய்யும் வேலைகளை இந்த மனநிலையோடு செய்கிறோமா என்று இன்று சிந்திப்போம்: நமது சுயவெளிப்பாடாக, மனிதத்தின் நன்மையை பேணுவதற்காக, கடவுளின் கரங்களாய் நாம் உருவாவதற்காக நமது பணிகள் நமக்கு உதவுகின்றனவா?

இவற்றில்... எங்காவது பணம், விலை, மதிப்பு என்று ஏதாவது நாம் பேசியுள்ளோமா? ஆனால்  நடைமுறையில், வேலை என்றாலே பணத்தோடும், அதன் விலைமதிப்போடும் மட்டுமே இணைத்து சிந்திப்பது ஏன்? எங்கேயோ, ஏதோ தவறான பாதையில் சென்றுவிட்டது போன்று தோன்றுகிறதா?

THE WORD AND THE FEAST

Three Integral dimensions of Work 

Celebrating St. Joseph, the Worker: 1st May, 2018Gen 1:26 - 2:3; Mt 13: 54-58

Work... is part of everyone's life. As the world celebrates the Day of Work and the Workers, the Church presents to us a beautiful model of a Worker - St. Joseph, the Carpenter. 

Every work that we do should have three dimensions to it, to make it truly holistic! On a day such as today, it is right that we dwell on this aspect of Work and reflect a little. 

The First dimension is the SELF: Work as a self expression of the one who works. Everything that I do, should become part of what I am. I should be able to see at the end of the work, in the outcome, a bit of me. The beautiful example is given in the first reading today, where we see God at work and at the end of it all, God found that it was good; God found that God was present in the works that God had created.

The Second dimension is the OTHER: Work should add to the common good. Every work of mine should add to the common good in some way or the other, directly or indirectly. A carpenter for example is someone who expresses his or her self in a product that would serve the common good; or a sculptor or an engineer or a teacher... 

The Third dimension is GOD, the author of all work: Work should be a participation in the divine design, the eternal plan, the creative mission of God. The psalm brings out the crux of it, invoking the Lord to give success to the work of our hands. It is in the eternal plan that our work draws its meaning and success. At  work, we partake in our role as co-creators with God the Creator!

Having said all this: let us ask a question. How many of us are involved in a work, an occupation, a livelihood that reflects all these 3 dimensions? And, where is the place of "money" within this grand picture of 3 dimensions? Are our thoughts about our work and our calculations about our career, fitting into this framework? Or have we moved far far away from any such holistic thought pattern?

ஏப்ரல் 30: நம்மில் வாழும் இறைவன்

உலகம் நம்மிடம் காண விழைவது என்ன?

இன்றிலிருந்து புதியதொரு கருத்தை முன்மொழிகிறார் கிறிஸ்து... நாம் உண்மையில் இறைவனோடு இணைந்தவர்களாய் இருந்தால், இந்த உலகம் நம்மில் காண விழைவது என்ன?

கிறிஸ்துவை ஏற்போருக்கு கிறிஸ்து இன்று வாக்களிக்கும் கொடையாம் தூய ஆவி இறைவனை நம்மில் வாழ செய்கிறார். நாம் இறைவனை தேடி எங்கும் வேறெங்கும் செல்ல வேண்டாம் ஏனெனில் அவர் நமக்குள்ளே வாழ்கிறார்... நம்மில் வாழும் இறைவன் நம் வழியாய் இந்த உலகிற்கு தன்னையே வெளிப்படுத்துகிறார். ஞானத்தின் இறைவன், உண்மையின் இறைவன், வலுவூட்டும் இறைவன், திடமளிக்கும் இறைவனாம் தூய ஆவியார் நம்மில் வாழும் போது நம்மை காண்பவர்கள், இறைவனின் மகிமையை காண்பார்கள். பவுல் பர்னபாஸ் இவர்களில் இன்றைய முதல் வாசகத்தில் மக்கள் கண்டது இதுவே! 

சென்ற வாரம் முழுவதும் கிறிஸ்து தனது சீடர்கள் எப்படி இருப்பார்கள் என்று இதைத்தான் நமக்கு அறிவுறுத்தினார்: என்னில் நம்பிக்கை கொள்பவன் நான் செய்பவற்றை செய்வான், என்னிலும் மேலானவைகளை செய்வான்! நற்செய்தியின் மகிழ்ச்சி என்ற தனது திருத்தூது செய்தியிலே திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் நாம் அனைவரும் நற்செய்தி அறிவிப்பாளர்களாக அழைக்கப்பட்டுள்ளோம்... ஆவியால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட நற்செய்தியாளர்களாக நாம் மாற வேண்டும் என்று நமக்கு அறிவுறுத்துகிறார். 

ஆவியால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட நற்செய்தியாளர்கள் எப்படி இருப்பார்கள்... தங்கள் குரலை உயர்த்தாமலேயே இறைவனை குறித்து உரக்க பேசுபவர்களாய், ஒரு வார்த்தையும் கூறாமலேயே இறைவனை மற்றவர்களுக்கு விளக்குபவர்களாய், அதை பற்றி சிந்திக்காமலேயே இறைவனை மற்றவர்களுக்கு உணர்த்துபவர்களாய், சுருங்கக்கூறின் தூயஆவியால் நிரப்பப்பட்டு அவர்களில்  வாழும் இறைவனை உலகம் காண செய்பவர்களாய் இருப்பார்கள். 

நம்மில் வாழும் இறைவனை... நம்முள் உணர்வோம், இவ்வுலகம் உணரச்செய்வோம் .

The Lord alive in us

Monday, 5th week in Eastertide

30th April, 2018: Acts 14: 5-18 ; Jn 14: 21-24

Jesus initiates the next phase... he promises his Spirit who will reside in our hearts and instruct us of the right thing to be done at the right time. The Spirit of truth and counsel, the Spirit of strength and determination. It is the Spirit that makes them so strong and powerful that Paul and Barnabas were considered to be like gods.

This is a reminder of what Jesus promised us in last week: the one who believes in me will do all that I do, and even more than that! The Holy Father in his letter Evangelium Gaudium speaks of Spirit-filled Evangelisers... that is what the Lord wants us to become,  in and through our daily life,  within our families and wherever we are... Spirit filled Evangelisers.

People who proclaim without raising their voice; people who explain without uttering a word, people who manifest the Lord without being even conscious of it, people who make the Lord present wherever they are without having to try hard to do so: in short, people who become so filled with the Spirit that the world sees the Lord alive in them!

We are in the Lord

Remain, Realise and Rejoice! 

5th Sunday of Easter: 29th April, 2018

Acts 9: 26-31; 1 Jn 3:18-24;Jn 15: 1-8

The annual general body meeting of the Ocean World was in progress. The customary speech of the President came and the Blue Whale came up to speak: "The Ocean is great, mighty and merciful. The Ocean gives us all that we need and there is no lack for us. The Ocean sustains us and in the Ocean we live, move and have our being." A just born sardine was playing around her mother but her ears attentive to what was being said. Suddenly she got curious and asked the mother: Mom, where is this Ocean? Can we go to see it? When can we go? The mother was wondering for an answer! Are you wondering too: such is a question we often ask about the Lord. Where is the Lord? Where can we find the Lord? The fact is: WE ARE IN THE LORD. That is why it is so difficult to find the Lord when we search. Be Still and know that I am (Ps 46:10), says the Lord. We are in the Lord, there is no need to search, we have to become aware of it, become conscious of it and be grateful for it.

If we become truly aware of it, we would rejoice. Whatever happens to us, good or bad, it happens in the Lord. We would rejoice over it. Today, as in the week past, we see that the early christians, the apostles, and especially Paul, are put into difficulty, persecuted, misunderstood, rejected, laughed at... but that did not matter to them. All that they did was, they rejoiced in the Lord. We read that yesterday in the first reading...they were filled with joy and the holy spirit! That is the reason they increased, they bore fruit, they multiplied, they inspired others, they drew people to themselves. They were so rooted in the Lord and the Lord's teachings that they bore abundant fruit! 

Today, we are in a situation that is not much at ease. The times are changing and a believer seems to be slowly growing out of place in this world. Specially a Christian seems to be appearing irrelevant to the scene today. The Christian life principles come under so much of scrutiny and criticism these days. But we cannot give up on them merely for this reason. The only way we can make our meaning is by remaining in the Lord. We remain in the Lord when we keep the Lord's commandments. The choice we make in favour of the precepts of the Lord is a choice we make for God and for a God-centred life. 

Let us remain in the Lord and bear much fruit. Let us realise that fact and grow in it. Let us rejoice in the Lord and draw the world to Him. Then will the Lord be glorified in and through us. 

Can the Church succumb to pressure?

Ways to belong to the flock: Possess Joy and the Holy Spirit

Saturday, 4th week in Eastertide
28th April, 2018: Acts 13: 44-52; Jn 14:7-14

The disciples were filled with joy and holy spirit, says the first reading today. It becomes hard to connect that this is the ending note of a passage speaking about the rejection and insult of the apostles by their own fellow Jews. Elsewhere too we would read that they returned happy that they were able to suffer for the sake of the name of  Jesus (cf. Acts 5:41). 

However it would make clear sense once we read and understand what Jesus tells us in the Gospel today: whoever believes in me will do the works that I do and will do greater ones than these. The apostles seem to have inherited it from their Master to consider themselves blessed for having to suffer for righteousness sake, to thirst for justice. Joy, for Jesus meant being in the Spirit and being in the Spirit meant standing by the Lord, with truth and dexterity!

It used to be my normal experience to be laughed at, when I speak to groups about standing for truth and facing the consequences. Be it groups of youngsters or groups of consecrated people, they smile when I say, 'stick to the truth and stand for the right wherever you are.' They would smile and conclude saying, 'then that would be the end of us"...meaning that they would lose any future if they did it! It would be like, they telling me: that sounds good when said, but living it is not feasible. I appreciate the honesty of these people, but constantly question myself: when will we be matured enough to shake the dust off our feet and walk, and keep walking!

ஏப்ரல் 28: அவரது மக்களாக சில வழிகள்

6. ஆவியில் மகிழ்ந்திருங்கள் 

சீடர்களோ தூய ஆவியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு மகிழ்ச்சியில் திளைத்திருந்தார்கள், என்று இன்றைய முதல் வாசகம் முடிகிறது. இந்த முடிவுக்கும், வாசகத்தில் நாம் படிப்பதற்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லாதது போல தோன்றும், ஏனெனில் வாசகம் முழுவதும் சீடர்கள் எவ்வாறு நிராகரிக்கப்பட்டார்கள் என்பதையே படிக்கிறோம்... ஆனால் அத்தனை புறக்கணிப்புக்களுக்கு பிறகும், அவர்கள் மகிழ்ச்சியில் திளைத்திருந்தார்கள் என்கிறது இறைவார்த்தை.  வேறொரு இடத்திலும் கூட, அவர்கள் கிறிஸ்துவுக்காக துன்புறுவதில் மகிழ்ச்சியுற்றார்கள் என்று நாம் படிக்கிறோம் (தி.ப. 5:41)

உண்மையில் இதற்கு பொருள் கொள்ள வேண்டுமென்றால்  இன்றைய நற்செய்தியில் கிறிஸ்து கூறுவதை நாம் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்: என்னில் நம்பிக்கை கொள்பவன் என்னை காட்டிலும் அறிய செயல்கள் செய்வான்! தங்கள் குருவை முழுமையாய் பின்தொடரும் சீடர்களை நாம் இங்கு பார்க்கிறோம். அவரை போலவே, நீதிக்காக பசி தாகம் கொண்டவர்களாக வாழவும், உண்மைக்கு சான்று பகர்வதே தங்கள் அழைப்பு என்பதை உணரவும் அவர்கள் தங்கள் ஆசிரியராம் கிறிஸ்துவிடமிருந்தே கற்றுக்கொண்டார்கள். தங்கள் குரு கிறிஸ்துவை போன்றே அவர்கள் தூய ஆவியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு மகிழ்ச்சியில் திளைத்திருந்தார்கள்!

பலமுறை எனக்கு நிகழ்ந்த ஒரு அனுபவம் உண்டு - இளைஞர்களோடும் சரி, இளம் துறவிகளோடும் சரி... அவர்கள் எதிர்கொள்ளும் சில பிரச்சனைகளை குறித்து பேசும்போது "உண்மைக்காக நில்லுங்கள், அதனால் ஏற்படும் விளைவுகளை சந்திக்க தயாராக இருங்கள்" என்று நான் கூறும்போதெல்லாம்  என்னை பார்த்து ஒரு சிறு புன்னகையோடு அவர்கள் கூறியதுண்டு: 'அதோடு எங்கள் கதை முடிந்துவிடும்' என்று. அவர்களது வெளிப்படையான கருத்தை நான் பாராட்டினாலும் எனக்குள்ளாக ஒரு கேள்வியை கேட்டுக்கொள்வேன்: கால்களில் உள்ள தூசியை தட்டிவிட்டு அடுத்த நல்ல காரியத்தை நோக்கி செல்லும் மாற்றம் நமக்குள் எப்போது வரப்போகிறது ?

ஏப்ரல் 27: அவரது மக்களாக சில வழிகள்

5. உள்ளம் கலங்காதீர்கள் 

அவரது மக்களாய் வாழ கிறிஸ்து கற்று தரும் அடுத்த வழி: நீங்கள் உள்ளம் கலங்காதீர்கள். 

கிறிஸ்துவே நமக்கு அளிக்கபட்ட வாக்கு, அவரே அதன் நிறைவு; அவரே வழி அவரே நாம் சென்றடைய வேண்டிய இலக்கு; அவரே உண்மை, அவரே வாழ்வின் உண்மையான பொருள். அவரை நாம் கொண்டிருக்கும்போது நமக்கேதும் குறையேது? அவரை நாம் கொண்டிராவிடில் நமக்கு நிறைவளிப்பது எது? குழப்பங்களும், சோதனைகளும் வரும்போது நாம் கலங்கினோம் என்றால், அவரது உடனிருப்பை நாம் மறக்கிறோம் என்று பொருள். எதை கண்டும் நான் அஞ்சிடேன் - ஏனெனில் உண்மையை நான் அறிவேன், உண்மை வழி என் கண் முன்னே உள்ளது, என் வாழ்வு என் கையில் உள்ளது, ஏனெனில் என் ஆண்டவர் என்னோடு உள்ளார்! 

எதை கண்டும் நான் அஞ்ச தேவை இல்லை, ஏனெனில் அவரறியாது எதுவும் நடப்பது இயலாது - என் ஆற்றலுக்கு மீறிய சோதனையும் என்னை அணுகாது. அவரில் நான் ஊன்றி வாழும்போது என் வாழ்வே அவருக்கு சான்றாகி மிளிர்கின்றது...சான்றாய் மாறாது வாழும் எந்த வாழ்வும் கிறிஸ்தவ வாழ்வாய் இராது. கலங்காதிருப்போம், அவர் மக்களாவோம், நம்மில் அவரை பூரிப்படைய செய்வோம்!

Can the Church be disturbed?

Ways to belong to the Flock: Let nothing disturb you!

Friday, 4th week in Eastertide

27th April, 2018: Acts 13: 26-33; Jn 14: 1-6

The fifth way to belong to the Lord's flock is to be aware of the presence of the Lord and not letting anything disturb us. Let nothing disturb you, says the Lord in the Gospel today and repeats the same in our personal lives. 

Jesus is the promise and the fulfilment, he is the way and the destiny, he is the truth and the true meaning of our life. When we have the Lord, we shall lack nothing; when we do not have him with us, nothing can complete us. At times when crises seem to surround us and situations threaten to overpower us, all that we need to do is - take a deep breath and say: I have the truth, I know the way, I have my life - because the Lord is with us!

Nothing can disturb us beyond a limit, if they do we are not sufficiently rooted in the Lord. When we are not sufficiently rooted in the Lord, we cannot be true witnesses to the Lord. If we cannot truly witness to the Lord, we share no goodnews to the world. When we share no goodnews to the world our Christian life is empty! How can we hear the Father say: You are my son, my daughter; today I have become your father and your mother?

Can the Church abandon the Lord?

Ways to belong to the Flock: Be honestly persevering

Thursday, 4th week in Eastertide 
26th April, 2018: Acts 13: 13-25; Jn 13: 16-20

The first reading presents to us a vast gamut of information: Paul and his companions proceeding while John remaining back, the history of Israel with all the ups and downs, right up to John the Baptist! The Gospel presents Jesus who speaks of being a worthy messenger to the Master and of the one who would turn a traitor. Out faith life is full of experiences of faithfulness and failures. They need not be moments or experiences of desperation, but concrete reminder of our reality and a call to be conscious of my strengths and weaknesses!

I am reminded of a phrase I came across recently somewhere: the Lord does not expect you to be perfect, but he wants you to be honest! Knowing our weakness and knowing our limitations and acknowledging them with humility, and being ready to work on ourselves, begin anew everytime and being at the task given to us by our master: that is being witnesses to the ends of the earth...that is the point. 

Our weaknesses are not truly hindrances as long as we admit them - that is being honest. When we admit them, our weakness become channels of strength - for it is n weakness that we feel the grace of God. Remember Paul's words: for when I am weak, then I am strong. Finally it is all about perseverance... persevering, with honesty; being honestly persevering!

ஏப்ரல் 26: அவரது மக்களாக சில வழிகள்

4. தளராத உண்மையுள்ளம் கொண்டிருங்கள்

இன்றைய முதல் வாசகம் பற்பல தகவல்களை நமக்கு அளிக்கின்றது... பவுலும் அவரோடு இருந்தவர்களும் தொடர்ந்து பயணிக்க, யோவான் மாற்கு மட்டும் எருசலேம் திரும்பினார் என்றும், இஸ்ராயேல் மக்களின் வரலாற்றில் நடந்த ஏற்ற தாழ்வுகள், எழுச்சிகள் வீழ்ச்சிகள் அனைத்தை குறித்தும் நாம் காண்கின்றோம். நற்செய்தியில் கிறிஸ்து தனது நம்பிக்கைக்குரிய சீடர் யாரென்றும் தன்னோடே இருந்து வழிமாறவிருக்கும் தவறிய சீடரை குறித்தும் பேசுகிறார். நமது நம்பிக்கை வாழ்வும் இவ்வாறே நிறை குறைகள், வெற்றிகள் வீழ்ச்சிகள் என பலவகை பட்ட அனுபவங்கள் நிறைந்திருக்கும், அனால் இவை நமது மனதை தளரச்செய்ய அல்ல மாறாக நம்பிக்கையில் வளரச்செய்ய என்பதை இன்று நமக்கு இறைவார்த்தை நினைவூட்டுகிறது. 

கிறிஸ்துவின் மந்தையை சார்ந்தவர்கள், கடவுளின் மக்கள் எனப்படுபவர்கள், மனந்தளராதவர்களாய் ஊக்கமிக்கவர்களாய்  வாழக்கூடியவர்கள். அதற்காக தவறுகளிலிருந்து பாடம் கற்க அவர்கள் மறுப்பதில்லை. உண்மையுள்ளம் என்பது, தனது தவறுகளை தெளிவாய் உணர்ந்த உள்ளம், தனது வலுவின்மையை மறைக்காது ஏற்கும் உள்ளம்... ஆனால் எந்நேரத்திலும் தளராத உள்ளமாகவும் வாழ்தலே இறைவனின் மக்களுக்கான அடையாளம். 

என் குறைகள் எனக்கு தடைகளல்ல... அவை என்னை தாங்கும் அவரை எனக்கு உணர்த்தும் வழிகள். வலுவின்மையிலே உண்மையாய் மனம் தளராதவர்களே இறைவனின் மக்களாய் வாழ இயலும், ஏனெனில் அந்த வலுவின்மையிலேயே, இறைவன் எனக்கு அருளூட்டுகின்றார். தளராத உண்மையுள்ளம் வளர்ப்போம், நம்பிக்கையில் ஆழப்பட்டு துளிர்ப்போம். 

Can the Church despise orders from the Lord?

Ways to belong to the flock: Carry out Orders

Wednesday, 4th week in Eastertide (if it were not 25th April!) 

Acts 12:24- 13:5a; Jn 12: 44-50

If it were not to be April 25th, then we would have reflected on the third in the series of instructions to belong to the Flock of the One Shepherd...it is to Receive and Carry out Orders. 

A life of faith is all about getting orders and carrying them out. We find in the first reading of the day that the Apostles got orders directly from the Holy Spirit, to set apart Barnabas and Paul for a particular task. Elsewhere too in the Acts we see similar accounts of getting orders for the regular running of the Church. In the Gospel, Jesus clarifies that he got his orders from his father and instructs us that we too need to follow suit. Receive orders and carry them out!

Two things can hinder us from Receiving Orders: One, not hearing: because we do not listen sufficiently. We are so busy with running our own show that we are thoughtless about the orders that direct us constantly! 

The second reason is more serious: pretending not to hear! This is a conscious despise of the orders that are given us. The Lord, the Spirit of the Lord keeps inspiring within us or keeps supplying us with clear cut directions and orders to be on the right path. At times owing to the inconvenience it can cause, or the difficulty it will put us through, we pretend not to hear those orders and proceed with what we think best. And when things turn out for the worst, we begin to panic and blame everyone else, including God.

Can we train ourselves to receive orders and carry them out in our daily life?

ஏப்ரல் 25: வியக்கத்தக்க மனிதர்களாய்

நற்செய்தியாளர் புனித மாற்கு திருவிழா  

இன்று நாம் தியானிக்கும் நற்செய்தி பகுதியை நான் படிக்கும்போதெல்லாம் மறக்க முடியாத நினைவு ஒன்று உண்டு... பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னாள் நடந்த ஒரு நிகழ்வு... என் உறவினர்களில் ஒரு சிறுவனுக்கு இன்றைய நற்செய்தி பகுதியை பற்றி விளக்கிக்கொண்டிருந்தேன். நம்பிக்கை கொண்டோரை பற்றி கிறிஸ்து கூறும் பண்புகளை கூறிக்கொண்டிருந்தேன் ... சீரும் பாம்பை கையில் எடுப்பார்கள், நஞ்சை உண்டாலும் அசையாது நிற்பார்கள், பேய்களை ஓட்டுவார்கள்... அவன் சற்று நிமிர்ந்து என்னை பார்த்தான். கண்கள் விரிய ஒரே கேள்வியில் விளக்கத்தை நிறைவு செய்தான்: "அப்படியானால் நாம் எல்லாம் சக்திமானா?" (சக்திமான் - அந்த நாட்களில் தொலைக்காட்சியில் பிரபலமாய் இருந்த குழந்தைகள் தொடர் அது. சிலருக்கு நினைவிருக்க கூடும்.) 

ஆம் அப்படிப்பட்ட சக்திமான்களாய், வியக்கத்தக்க மனிதர்களாய் வாழவே நாம் அழைப்பு பெற்றுள்ளோம். ஏனெனில் நமக்கு அருளப்பட்டிருக்கும் ஆவியோ கோழையுள்ளத்தை கொண்ட ஆவியல்ல, வல்லமையும் அன்பும் கட்டுப்பாடும் கொண்ட ஆவி! நமது வாழ்வை கண்டு இந்த உலகம் வியந்து நிற்க வேண்டும், எள்ளி நகைக்க கூடாது. 

இப்படிப்பட்ட வியக்கத்தக்க குணங்கள் இருப்பினும் தாழ்ச்சியோடும் பணிவோடும் நற்சான்றோடு வாழ நம்மை அழைக்கிறது இன்றைய திருவிழா...ஏனெனில் இப்படிப்பட்ட வியக்கத்தக்க கூட்டத்தில் தான் சிறுவனாய் இளைஞனாய் இருந்த மாற்கு இணைகின்றார்... அவரது திருவிழாவையே நாம் இன்று கொண்டாடுகின்றோம். 

பேதுருவிடமிருந்தும், பவுலிடமிருந்தும் கேட்டறிந்த தரவுகளை வைத்து தனது நற்செய்தியை எழுதும் மாற்குவின் சித்தரிப்பில் கிறிஸ்துவின் உண்மை மனித தன்மை அழகாய் வெளிப்படுகிறது. அன்பும், கனிவும், புரிந்துணர்வும், எளிமையும் நிறைந்த ஒரு கிறிஸ்துவை நாம் இந்நற்செய்தி வழியாய் அறிகின்றோம்... அப்படியே நாமும் நமது வியக்கத்தக்க அழைப்பை உணர்ந்தவர்களாக அதே சமயம் அன்பும் கனிவும் புரிந்துணர்வும் நிறைந்தவர்களாக வாழ முற்படுவோம். 

THE WORD AND THE SAINT

Superhuman but simply human!
25th April, 2018: Feast of St. Mark, the Evangelist 
1 Pet 5: 5b-14; Mk 16: 15-20

I cannot forget an experience that I had a few years ago, once I was trying to explain today's Gospel reading to one of the tiny tots in the family. After I had explained all that Jesus had said about picking up the serpent and drinking the deadly potion and fighting the demon... the boy just looked at me and asked : so all of us are Shaktimaan? (Shaktimaan was one of those superhuman cartoon characters those days in India).

The readings today remind us of the superhuman call that we have all received! We are given the Spirit that is the Spirit of courage, power and self control and the way we live has to be tremendous to the world which looks on. If only we realise the freedom, the love and the hope that is confered on us by God, by our Saviour and by the indwelling Spirit, we would marvel at ourselves and the blessings we are endowed with!

In spite of those superhuman qualities, we are called to be humble and loving, compassionate and kind. That makes the powers given to us more efficacious, just like the Lord whom we mirror in our own selves. 

Mark a simple young boy joined the band of these superhumans and today we celebrate him. In his Gospel, which he writes from the preachings that he heard primarily from Peter and Paul, of course, we see that human Jesus so beautifully manifested - in his compassion, simplicity and down to earth living. Just as this simple young boy, let's join the band too... proclaiming in our own way everyday the Gospel of love and hope, compassion and understanding. 

Can the Church be lost in a crisis?

Ways to belong to the Flock: Find the hand of God

4th week in Eastertide: 24th April, 2018
Acts 11: 19-26; Jn 10: 22-30

The hand of God was with them, we read in the first reading today. And Jesus says in the Gospel that no one can take his sheep away from his hand or from his Father's hand! The hand of God is that which gives us protection in times of trials and victory in times of struggle. The Word invites us to live with the confidence that the hand of God is always with us. 

Very easily we hear people say, what is the use of being with the Lord...I am facing so many problems? Or others who say, is this how I am repaid for my faithfulness to God? As a Church or as individual persons of God, we cannot be lost in a moment of crisis. The moments of difficulty has to strengthen us further. My sheep will never be lost; they know me and listen to me, says Jesus.

When we embark upon a journey that is in keeping with the will of God, when we take up projects that glorify the name of God, and when we start the good things that we are upto in the name of God, we are called to count on the hand of God. And not just then, but very specificall along that journey when situations turn trying and difficult, we are called to hold firm to the hand of God.

We see great feats achieved by people that transform the world and enhance humanity, they are done with the hand of God. When selfishness and self glory dominates, the great things may happen but its efficacy will not last long! As St. Paul would say, "whether we eat or drink, or whatever we do, let us do everything for the glory of God" (cf. 1 Cor 10:31). Then we will dare to count on the hand of God!

ஏப்ரல் 24: அவரது மக்களாக சில வழிகள்

2. அவரது கைவன்மையை காணுங்கள் 

ஆண்டவரின் கைவன்மையை அவர்கள் பெற்றிருந்தார்கள், என்று திருத்தூதர் பணி இறைவனின் மக்களை குறித்து நமக்கு கூறுகிறது. கிறிஸ்துவோ, தன் மந்தையை சேர்ந்தவர்கள் தன்னை அறிந்திருப்பார்கள், தன் கையிலிருந்து அவர்களை யாரும் பறித்துக்கொள்ள இயலாது என்று கூறுகிறார். நமது ஆபத்தான வேளைகளிலோ, இருள் சூழ்ந்த பொழுதுகளிலோ, இறைவனின் கைவன்மை, அவரது பாதுகாக்கும் கரம் நம்மோடு இருப்பதை நாம் உணரவேண்டும்.

கடவுளோடு இருந்து என்ன பயன், என் வாழ்வில் ஏன் இத்தனை துன்பங்கள்? அவருக்கு உண்மையுள்ளவனாய் உள்ளவளாய் இருந்ததற்கு அவர் தரும் வெகுமதி இது தானா, இது ஏன் எனக்கு நிகழ வேண்டும்? என்றெல்லாம் கேள்வி கேட்போரை எவ்வளவு எளிதாக காணமுடிகிறது... உண்மையிலேயே நாம் அவரது மந்தையை சார்ந்தவர்கள் என்றால் எந்த நேரத்திலும் நாம் அவரது கைவன்மையை காண தவற கூடாது. 

இக்கட்டான நேரத்திலும், இருள் சூழும் பள்ளத்தாக்கிலும், இறப்பின் வேளையிலும் கூட அவரது கைவன்மை நம்மை சூழ்ந்தபடியே உள்ளது என்பதை நாம் உணரவேண்டும் - அப்போது மட்டுமே நாம் அவரது மந்தையின் மக்களாகிறோம், அவரது மக்களாகிறோம்!

Can there be discrimination in the Church?

Ways to belong to the Flock: Accepting Everyone

Monday, 4th week in Eastertide
23rd April, 2018: Acts 11: 1-8; Jn 10: 11-18

The Son of God decided that he will lay his life down for us, for the entire humanity, for every one whom God has created in God's own image and likeness! 

We have just celebrated the Shepherd Sunday: and this week the Word begins to speak to us of the Ways to belong to that Flock, to God's flock. And the first of it is to accept everyone, absolutely everyone, without discrimination!

Can anyone segregate some, on the basis of whatever be the reason, and speak in terms of one being excluded from God's purview, or in terms of being more acceptable or less acceptable in the eyes of God than the others...who can hinder God from loving God's own children and from showing them God's mercy? 

Any logic of seclusion, segregation, stratification...think of them in our context: churches closed in the name of caste, churches divided in the name of language, churches still working on the logic of rich and poor, haves and have nots, powerful and the ordinary...can these define the flock of the Lord?

There is nothing that can hinder us from belonging to the flock of the Lord...there is nothing that can hinder God showering God's love an care on us - only one thing can hinder us: our choices, our personal choices for or against God and belonging to God. Condemnation, Discrimination, Condescension - are all mindsets that are un-Christian. Obedience, Surrender and loving submission to God are traits of a child of God! 

ஏப்ரல் 23: அவரது மக்களாக சில வழிகள்

1. அனைவரையும் ஒன்றென கருதுங்கள் 

நமக்காக தன்  உயிரையே தர முன்வந்தார் இறைமகன்: யாருக்காக? நமக்காக... ஒருசிலருக்காக அல்ல... நம் அனைவருக்காக. 

இறைவனை நல்லாயனாய் கொண்டாடிய ஞாயிறை தொடர்ந்து வரும் இந்த வாரத்திலே... இந்த ஒரே ஆயனின் மந்தைகளாக, ஒரே இறைவனின் மக்களாக நமக்கு ஒரு சில நிபந்தனைகளை முன் வைக்கிறது இறைவார்த்தை... நம் அனைவருக்காக இறைமகன் மரித்தார் என்பதை நாம் முதலில் ஏற்க வேண்டும்... ஏற்றுவிட்டோமே என்று நினைக்காதீர்கள்...

எல்லா இறைசமூகங்களும் ஏற்று விட்டனவா? இறைவனின் மகன் மகள் என பெயர் கூறி கொள்ளும் அனைவரும் ஏற்றுவிட்டோமா? சாதியின் பெயரால் மூடி கிடக்கும் ஆலயங்கள், மொழியின் பெயரால் பிரிந்து கிடக்கும் இறைசமூகங்கள், இன்னும் உயர்ந்தவர் தாழ்ந்தவர் என்ற பாகுபாடுகளோடே  சென்றுகொண்டிருக்கும் பங்குகள், பணம்பெற்றவர்கள் இல்லாதவர்கள், பதவியில் இருப்பவர்கள் சாதாரணமானவர்கள், பெரும் புள்ளிகள் சாமானியர்கள்... என்றெல்லாம் நமக்குள்ளே இன்னும் எண்ணங்கள் இருக்கின்றனவா இல்லையா? 

அவ்வாறு இருந்தால் நாம் இன்னும் அந்த ஒரே ஆயனின் மந்தையாக மாறவில்லை என்று பொருள்... ஒரே இறைவனின் மக்களாக நாம் மாறவேண்டும் என்றால், அனைவரையும் ஒன்றென கருதும் மனப்பான்மை நம்மில் வளரவேண்டும். 

அனைவரையும் சகோதர சகோதரிகளாக காணாத ஒருவர், ஒரே தந்தையும் தாயுமான இறைவனின் மகனாய் மகளாய் மாற முடியாது... நிறை வாழ்வு பெற இயலாது... நாம் நிறைவாழ்வு பெறவே கிறிஸ்து வந்தார் என்பதை உணர்வோம், அனைவரையும் ஒன்றென ஏற்போம். 

Here is my SHEPHERD

Saves, Summons and Sends...

4TH SUNDAY OF EASTER 

22nd APRIL 2018: THE SHEPHERD SUNDAY
Acts 4: 8-12; 1 Jn 3:1-2; Jn 10:11-18

Imagine it in real: can sheep become the shepherd? Sheep are sheep, and the Shepherd is a human being - thinks, plans, acts, helps and serves! Can sheep truly become shepherd? That is what the Lord invites us to... that is what our Shepherd invites us to... from Sheep to become Shepherd! And with God nothing is impossible!

The Fourth Sunday of Easter is celebrated as the Shepherd Sunday and in the Universal Church, this day is suggested to be celebrated as Vocation Sunday - just to remind us of the transformation that we are called to in our life. 

Here is our Shepherd... who Saves us, Summons us  and Sends us...

He saved us... ready to give up his life, ready to totally surrender himself to God, his Father! We have been saved, when blood of the lamb was strewn the wood that was planted between the heaven and the earth. The sheep had already become the Shepherd, laying his life down for the Sheep...that is our Shepherd, identified by the Father himself and given to us, for our salvation! Do we recognise and acknowledge what the Shepherd has really done for us?

He summons us... the Shepherd summons us, that we come to him and be saved, he bids us that we may come to him drink from his life giving streams, he invites us that we may come to him and become the children of God, yes that is what we are made by that sacrifice and our belief in that sacrifice: for to those who believed in him and accepted him, he gave the power to become children of God (Jn 1:12). In our daily life and situations, do we hear this call coming to us constantly to make a difference wherever we are, to tell ourselves and the world that we are truly children of God, the sheep of the Shepherd who made such a huge difference in and through his life?

He sends us... the Shepherd sends us on a mission, to announce the name of this Shepherd, the name in which everyone shall be saved, summoned and be sent! We do not announce the name of an emperor or a dictator, we announce the name of a Shepherd - who reaches out to serve, save and give life. Yes, we are sent.. sent on a mission, sent to be shepherds - in our families shepherds to each other; in our society shepherds to the weak, in our faith community shepherds to the children of God. Are we truly, shepherds after the heart of that One True Shepherd?

We fall in line with this Shepherd only in as much as we accept that salvation that comes from the Shepherd, respond to the summon and be ready to be sent in our daily life, to be shepherds after the heart of that Shepherd, our Shepherd, my Shepherd!

இதோ என் ஆயன்...

அணைக்கும், அழைக்கும், அனுப்பும் ஆயன்

ஏப்ரல் 22 - நல்லாயன்  ஞாயிறு 

பாஸ்கா காலத்தின் நான்காம் ஞாயிறு நல்லாயன் ஞாயிறாக கொண்டாடப்படுகிறது... இன்றைய தினம் உலக திருச்சபையிலே இறையழைத்தலின் ஞாயிறாக தியானிக்கப்பட வேண்டுமென திருச்சபை கருதுகிறது. 

நம் ஆயன் நம்மை அணைக்கிறார்... தேடி வந்து, தூக்கியணைத்து, மன்னித்து நம்மை மீட்கிறார்; தன உயிரையே கொடுத்து மீட்கிறார் (நற்செய்தி யோ 10:11-18).

நம் ஆயன் நம்மை அழைக்கிறார்... அவரது ஆடுகளாய் மட்டுமல்ல, அவரை போலவே ஆயர்களாய் மாற... நம்மை அழைக்கிறார். ஆனால் அவரது ஆடுகளாய் முதலில் மாறாமல் நாம் ஆயர்களாய் மாறமுடியாது என்பதால் முதலில் அவரை ஏற்று இறைவனின் பிள்ளைகளாய் மாற நம்மை அழைக்கிறார் (1 யோ 3:1-2). 

நம் ஆயன் நம்மை அனுப்புகிறார்...நம் அன்றாட வாழ்வில் ஆயர்களாய்....நம் குடும்பத்திலே, சமூகத்திலே, உறவுகளிலே ஆயர்களாய், அழைக்கப்பட்டவர்களாய், அவரது பெயரிலே அனைவருக்கு நற்செய்தி அறிவிக்க அனுப்புகிறார் (தி.ப 4:8-12).

Am I with Jesus?

Saturday, 3rd week in Eastertide

21st April, 2018: Acts 9: 31-42; Jn 6: 60-69

Peter is the hero today in the Word...when many were leaving Jesus one by one, there were just the select few who remained with Jesus and Peter was the leader among them. Even later when Jesus was taken to suffer, Peter in spite of his weakness, never wished to leave Jesus. He gives a fabulous reason today: to whom shall we go, you have the Words of eternal life! This is why Peter could do all that we hear him do in the Acts!

Staying with Christ is the criterion to being like Christ. Whatever Christ did Peter did: Jesus said to the crippled, get up, pick up your mat and walk and Peter says the same today to Aeneas; Jesus said Talithacum...that is Rise little child and that is what Peter says today to Tabitha - to rise! Peter did all that Jesus did - it was possible because, Peter decided to Stay with Jesus!

When we stay with Jesus, we naturally become good to others, reach out to others, love others, free others, empower others, encourage others, affirm others, appreciate others, give life to others! Enough to stay with Jesus from the depth of our hearts, all that we do will be life giving..because Jesus said: one who believes in me will do all that I did and more than that.

When we are not with Jesus, we may think we are doing good, we are doing great things... but the sad fact would be we are not life giving, we are not affirming others and we are not empowering others but in all that we do, we are only desperately trying to blow our own ego, gain power for ourselves, become popular for our own sake and try to fend for ourselves!

It is crucial therefore dear friend, to ask ourselves: Am I  with Jesus?

ஏப்ரல் 21: இயேசுவோடே...

அவரோடே வாழ்வோம், அவராகவே வாழ்வோம். 

இன்றைய இறைவார்த்தையில் விஞ்சி நிற்பவர் - பேதுரு! பலரும் இயேசுவை விட்டு விலகி சென்றபோது  ஒரு சிலர் மட்டுமே அவரோடு தங்கினர்... அவர்களில் பேதுருவே தலைவராக நிற்கிறார். கிறிஸ்து கைதாகி துன்புற நேர்ந்தபோதும் கூட, அவரது இயலாமையையும் தாண்டி கிறிஸ்துவோடே இருக்க வேண்டும் என்று துடித்தவர் பேதுரு. அதற்கு இன்று தலையாயதொரு காரணத்தையும் தருகிறார்: யாரிடம் செல்வோம் இறைவா... வாழ்வு தரும் வார்த்தைகள் உம்மிடம் அன்றோ உள்ளன! 

கிறிஸ்துவோடே தங்குதல் என்பது அவரை போல் வாழ்வதற்கான ஒரு அடிப்படை தேவையாகும். அவரை போன்றே அனைத்தையும் செய்தார் பேதுரு... முடமானவரை கண்டு எழுந்து நட என்றதும், தபிதாவை பார்த்து எழுந்திரு என்றதும், கிறிஸ்து செய்த அதே செயல்கள் என்பதை நாம் அறிவோம்...இது அவரால் முடிந்தது ஏனெனில், அவர் இயேசுவோடே வாழ்ந்தார். 

நாமும் இயேசுவோடே வாழும் போது அவரைப்போலவே பிறருக்கு உயிரூட்டுபவர்களாய், ஊக்கமூட்டுபவர்களாய், உடனிருப்பவர்களாய், நன்மை புரிபவர்களாய், கைகொடுப்பவர்களாய், வாழுவோம். நாம் செய்யும் அனைத்தும் அடுத்தவருக்கு வாழ்வளிப்பதாய் மாறும். ஆனால் அவரோடு நாம் இல்லையெனின் நாம் செய்யும் அனைத்தும் நன்மையாகவே இருப்பினும், அது நமது சுயநலத்திற்காகவும், நமது நற்பெயருக்காகவும், நமது பெயர் பரவுவதற்காகவும், நம்மையே நாம் முன்னிறுத்துவதற்காகவும் மட்டுமே பயன்படும்.

நாம் செய்யும் அனைத்திலும், நாம் சிந்திக்கும் அனைத்திலும் நம்மையே நாம் கேட்டுக்கொள்ள வேண்டிய கேள்வி ஒன்று உள்ளது: நான் இயேசுவோடே இருக்கிறேனா?

ஏப்ரல் 20: இறையரசின் சாயல்...

இறைவார்த்தை, இறைப்பணி, இறைச்சமூகம் 

விண்ணிலிருந்து ஒரு குரல் அவரை தொட்டது; இறைவனின் ஊழியர் அவரை குணப்படுத்தினார்; விண்ணிலிருந்து உணவு அவரை வலுப்படுத்தியது. இறையரசின் முழுச்சாயலையும் இங்கு நாம் காண்கின்றோம்!

கிறிஸ்துவின் வாழ்வின் முழு பொருளும் இறையரசை நோக்கியே இருந்தது. இறையரசு மண்ணிலே நிறுவப்பட வேண்டும் என்றே அவர் அல்லும் பகலும் விரும்பினார், இன்னலுற்றார், தன் வாழ்வையே தந்தார். இந்த இறையரசு மண்ணில் வர மூன்று கூறுகள் இணைய வேண்டியுள்ளது...அவற்றையே இன்று நாம் காண்கின்றோம்... 

மேலிருந்து நம் உள்ளங்களில் ஒலிக்கும் இறைவார்த்தை... ஒவ்வொரு நாளும் இதற்கு நாம் செவிமடுக்க அழைக்கப்படுகிறோம். செவிமடுக்கவும், அதன் படி வாழ்வை மாற்றவும்.

உடன் வாழும் இறைச்சமூகத்தில் இறைவனின் இருத்தலை உணர அழைக்கப்படுகிறோம்... நானும் இறைவனும் மட்டும் என்று வாழ்ந்தால் அது உண்மையிலேயே கிறிஸ்து கண்ட கணவாகாது. அடுத்தவரை நாம் தொல்லையாக நினைக்கலாம்... அவ்வாறே அனானியா சவுலை நினைத்தார்...ஆனால் இறைவன் செய்த பெரும் காரியங்கள் நமக்கு தெரியும் அல்லவா? 

அருளடையாளங்கள், வழிபாடுகள், சிறப்பாக நற்கருணையால் ஊட்டம்பெற்றவர்களாய் வாழ அழைக்கப்படுகிறோம். 

இம்மூன்றும் இணையும் போது... அது இறையரசின் சாயலல்லாமல் வேறென்ன?

The Word, the Sacrament and the Community!

Friday, 3rd week in Eastertide

20th April, 2018: Acts 9: 1-20; Jn 6 : 52-59

The Voice from heaven touched him;  the man sent by heaven healed him;  the bread from heaven strengthened him. What an example of the Word,  the Sacrament and the Community of faith working together for God's Reign to be established!

This is the ideal faith experience - that we hear the Lord speaking to us in the Word, calling us to transformation. The Word comes to us everyday, provided we are ready to receive it. If we really allow the Word to touch us, we shall be transformed.

The Community is around to welcome us, love us, accept us, affirm us and be enriched by us. We cannot think of our Christian faith without the community - the Christian faith is not complete when it is just me and my God! I may have any number of reasons to say I feel better by myself - that would only be an excuse! Do you feel those in the community are no help at all - that is how Ananias thought of Saul; but we know what God made of him.

The Sacraments, specially the Sacrament of the Eucharist is the summit of our faith experience - the Lord my Saviour gives me of himself, inviting me to give of myself to my brothers and sisters. How beautiful it would be, if I live my Christian faith to the full - with the Word,the Sacrament and the Community all in place! That is the beginning of the Reign of God.

Letting myself be drawn!

Thursday, 3rd week in Eastertide

19th April, 2018: Acts 8: 26-40; Jn 6: 44-51

A couple of days ago, on a Facebook community, a person had posted a message: Give me one good reason why I should leave my denomination to join the Catholic Church? There were many who were giving him reasons, so valid and so edifying. But when I saw it I felt like, and I did post the following lines:

"Many can give you umpteen reasons to join the Catholic Church, but none of them can suffice, for you arrive there if you feel you are called! Yes, you need to feel the call of the Father, the call of the Saviour, the prompting of the Spirit to arrive there! If you have it in you, join!"

Jesus declares today, it is the Lord who draws one to himself. And the Lord draws those who are drawn to the Lord in their choices,  in their priorities,  in their daily decisions. It is of course the Lord who initiates but it is upto us to readily and promptly acknowledge these initiatives and respond to them from the depths of our beings. The one who begins the good work in us will surely bring it to its completion (cf. Phil 1:6) in God's own time.

Phillip is mightily used by God in the first reading today - taken from place to place by the Spirit. It was because he allowed himself to be used;  he submitted to the plans of God. The Court Official is chosen to belong to the Lord because he had a fundamental thirst for the knowledge of the matters of God.

Yes, the Lord is drawing you close to himself...are your ready and willing to let yourself be drawn?

ஏப்ரல் 19: அவரால் ஈர்க்கப்பட

ஈர்க்கப்பட நான் அனுமதிக்கவேண்டும்!

இரண்டு நாட்களுக்கு முன் முகநூல் குழுமம் ஒன்றில் ஒரு நண்பர் ஒரு கேள்வி ஒன்றை பதிவிட்டிருந்தார்... "நான் இப்போதிருக்கும் சபையிலிருந்து கத்தோலிக்க திருச்சபைக்கு மாற எனக்கு ஒரு காரணம் கூறுங்கள்", என்று. பலரும் பல காரணங்களை பதிவிட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள். நான் அந்த கேள்வியை பார்த்த போது என் மனதில் தோன்றியது இதுதான். இதை நான் பதிவிட்டும் இருந்தேன்: "பலரும் பல காரணங்களை உங்களுக்கு தரலாம். அத்தனையும் ஒன்று சேர்ந்தாலும் அந்த காரணம் உங்களுக்கு போதாது... ஏனெனில், நீங்கள் அழைக்கப்படாவிடில் இந்த திருச்சபையில் இருக்க இயலாது. நீங்கள் ஈர்க்கப்பட்டாலொழிய, தந்தையாம் இறைவனின் திருவுளத்தால், இறைமகனின் மீட்பினால், தூய ஆவியின் உள்ளுந்துதலால் நீங்கள் அழைக்கப்படாவிடில், எந்த காரணமும் உங்களுக்கு போதாது. அழைக்கப்பட்டதாக உணர்கிறீர்களா... எந்த காரணமும் உங்களை தடுக்காது"

இன்று கிறிஸ்து நம்மை பார்த்து கூறுகிறார்: என் தந்தையால் என்னிடம் ஈர்க்கப்படாத எவரும் என்னிடம் வர இயலாது! ஆம் அன்புக்குரியவர்களே  ... நம் இறைவன் நம்மை தொடர்ந்து தன் அன்பினால் ஈர்த்தவண்ணமே இருக்கிறார்... அதை நாம் உணர்ந்து நம்மையே ஈர்க்கப்பட அனுமதிக்க வேண்டும். 

இன்று பிலிப்பு இறைவனால் எத்தனை அழகாக பயன்படுத்தப்படுகிறார் என்று நாம் இறைவார்த்தையில் கேட்கிறோம், ஏனெனில் அவர் தன்னேயே ஈர்க்கப்பட அனுமதித்தார். அந்த எதியோப்பிய அமைச்சர் அதிசயமாய் இறைவனை கண்டடைகிறார், திருமுழுக்கு பெறுகிறார்... ஏனெனில் அவரது ஆர்வத்தின் காரணமாய் தன்னையே இறைவனால் ஈர்க்கப்பட அவர் அனுமதித்தார்.

இறைவன் நம் உள்ளத்திலே பல நல்லெண்ணங்களையும் நற்சிந்தனைகளையும் விதைத்த வண்ணமே இருக்கிறார்... அவரால் நாம் ஈர்க்கப்பட வேண்டும்... அப்போது நம் வழியாய் இவ்வுலகம் பெரும் அதிசயங்களை காணும். அவரால் ஈர்க்கப்பட நான் தயாரா?

A couple of days ago, on a Facebook community, a person had posted a message: Give me one good reason why I should leave my denomination to join the Catholic Church? There were many who were giving him reasons, so valid and so edifying. But when I saw it I felt like, and I did post the following lines:

"Many can give you umpteen reasons to join the Catholic Church, but none of them can suffice, for you arrive there if you feel you are called! Yes, you need to feel the call of the Father, the call of the Saviour, the prompting of the Spirit to arrive there! If you have it in you, join!"

Jesus declares today, it is the Lord who draws one to himself. And the Lord draws those who are drawn to the Lord in their choices,  in their priorities,  in their daily decisions. It is of course the Lord who initiates but it is upto us to readily and promptly acknowledge these initiatives and respond to them from the depths of our beings. The one who begins the good work in us will surely bring it to its completion (cf. Phil 1:6) in God's own time.

Phillip is mightily used by God in the first reading today - taken from place to place by the Spirit. It was because he allowed himself to be used;  he submitted to the plans of God. The Court Official is chosen to belong to the Lord because he had a fundamental thirst for the knowledge of the matters of God.

Yes, the Lord is drawing you close to himself...are your ready and willing to let yourself be drawn?

Jesus - an Experience!

Wednesday, 3rd week in Eastertide

18th April,  2018: Acts 8: 1b-8; Jn 6: 35-40

When things were getting worse the believers were getting stronger. They were scattered, but once in diaspora they continued their witnessing. There was something in them that made them just reckless about their new experience. That experience was so gripping that it made them forget all the pain they had to go through.

We keep receiving news after news of people who are troubled, tortured, maltreated and threatened at the hands of the mindless and irrational fanatics these days. These brothers and sisters too are capable of it because they are gripped by the experience they have had of the Risen one.

Just yesterday we were discussing about some youngsters who have expressed their willingness to go to Syria, to be of assistance and consolation to the people who are suffering due to inhumanity there. What a radical choice -  will it be possible without being gripped by a life changing experience? 

Jesus cannot remain for me an idea to be discussed, nor a principle to be fought for, but a person to be loved, a person to be experienced! For me today Jesus has to become that experience,  that experience which grips me to a total transformation that I will fear nothing, for I know my Lord will raise me up on the last day, come what may!

ஏப்ரல் 18: கிறிஸ்து ஒரு அனுபவம்

கருத்தியல் உண்மைகளும் வாழ்வியல் அனுபவமும் 

இந்த நாட்களிலே தொடக்க கால திருச்சபையை பற்றி நாம் படித்து கொண்டு வருகிறோம். நாம் அறியும் ஒரு தெளிவான உண்மை... அவர்களை சுற்றியிருந்த சூழல் கடுமை ஆக ஆக, அவர்களும் மேலும் மேலும் வலிமை பெற்றவர்களாய் மாறிக்கொண்டே வந்தனர்! காரணம்... அவர்களது அனுபவம், உயிர்த்த கிறிஸ்துவின் அனுபவம்! அந்த அனுபவம் அவர்களை முற்றிலுமாய் மாற்றியிருந்தது. 

இன்று பல இடங்களிலிருந்து கிறிஸ்தவ சகோதர சகோதரிகள் துன்புறுத்தப்படுவது பற்றியும், தாக்கப்படுவது பற்றியும், அச்சுறுத்தப்படுவது பற்றியும், மிரட்டப்படுவது பற்றியும் செய்திகள் நமக்கு வந்த வண்ணமே உள்ளன. சிந்திக்க தயாரில்லாத அடிப்படைவாதிகளின் எந்த அச்சுறுத்தலுக்கும் அஞ்சாது துணிந்து தங்கள் கிறிஸ்தவ வாழ்வையும் சாட்சியத்தையும் தொடரும் இந்த சகோதர சகோதரிகளும் கூட, அதே அனுபவத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்டவர்களே. 

நேற்று நாங்கள் சிலர் பேசிக்கொண்டிருந்த போது  ஒருவர் சில இளைஞர்களை பற்றி பகிர்ந்துகொண்டார்... அந்த இளைஞர்கள் சிரியாவுக்கு செல்ல தாங்கள் தயாராய் இருப்பதாகவும், அங்குள்ள போராலும் அமைதியின்மையாலும் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு ஆறுதல் கூறவும் உதவவும் வேண்டுமென ஆவலாய் இருப்பதாகவும் கூறியுள்ளார்கள். இவர்களும் உயிர்த்த கிறிஸ்துவின் அனுபவத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்டவர்களே!

கிறிஸ்து வெறும் கருத்தியலாய் இருந்துவிட்டால் போதாது, நாம் தாங்கிப்பிடிக்கும் உண்மையாய் இருந்துவிட்டால் போதாது...நம்மை ஆட்கொள்ளும் அனுபவமாக அவர் மாற வேண்டும். கிறிஸ்து யார் என்று நான் எனது அனுபவத்தால் பிறரோடு பகிர வேண்டும். அப்போது மட்டுமே என் வாழ்வு இந்த உலகிற்கும் எனக்கும் ஒரு மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும்.